Wizard's World

Zaśmiała się cicho - Musisz częściej wychodzić - powiedziała z lekkim rozbawieniem, chociaż sama powinna również posłuchać tej rady. A tak to tylko praca dom, dom praca rzadko gdzieś się sama wypuszcza. Pomimo dzisiejszego zajścia też uważała dzień za udany.
Somali uniosła brwi do góry widząc co robi kwiaciarka - Zdajesz sobie sprawę, że stoję za Tobą? - wolała się upewnić czy faktycznie zrobiła to celowo czy dla zabawy. Pamiętała jak nią też kiedyś targała rządza przygody co jak widać nie skończyło się dobrze ale swoje przeżyła.

(sorki za błędy jak przeoczę bo mi klawiatura szwankuje)

- Ciężko, gdy ma się tyle obowiązków. - Ostatnimi czasy to po pracy padała na twarz i zasypiała zmęczona. Prowadzenie biznesu samodzielnie t ciężki orzech do zgryzienia. Sigrun mnie wiedziała, że Somali daje rady mimo iż sama się do nich nie stosuje i zaniedbuje swoje potrzeby. Jak widać, wiele ich łączyło.
- Oj no... -Nie wiedziała co ma powiedzieć przyłapana na tym machinalnym odruchu skrzyżowania palców. - Następnym razem zwiążę włosy, może wtedy ryba nie pomyśli, że to wielka dżdżownica. - Uśmiechnęła się nieśmiało a zarazem przepraszająco w stronę Somali. Nie zamierzała rezygnować z przyjemności po wpadce. Ta lekcja nauczyła ją czegoś i na przyszłość będzie bardziej ostrożna.

(Nie przejmuj się tym )

Dziewczyna coś wie na ten temat, nie raz w pracy zostaje po godzinach aby zapewnić odpowiednią opiekę pacjentom. Nie potrafiła ich od tak zostawić gdy wie, że się zmiana nie pojawi albo będzie kogoś brakowało. Położyła dłoń na ramieniu Sigrun - Doskonale Cię rozumiem - powiedziała z lekkim uśmiechem wyuczonym już w przychodni.
Pokręciła głową - Sądzisz, że to załatwi sprawę? - niedowierzała słowom, które usłyszała - Przy niektórych stworzeniach trzeba zachować ostrożność w szczególności jak masz do czynienia z drapieżnikami - usiadła obok koleżanki. Trochę podróżowała po świecie i żyła wśród zwierząt, dzięki temu potrafiła się między nimi odleźć. Niestety teraz nie przyjmują wampirzycy tak jak kiedyś, nie powinna się dziwić ze względu kim jest.

- Oj tam, oj tam. Wyszłyśmy z tego cało. To się liczy. Ciągłe zamartwianie się tym co mgło być nie wyjdzie nam na dobre. I musisz mi wybaczyć ale brakowało mi lekkiej odmiany od szarej codzienności. -Popatrzyła na Somali próbując wydedukować z jej mimiki czy jej również podobała się przygoda. Z pewnością trochę się ożywiła, nie była już tak smętna jak na początku ich znajomości . Poniekąd mały sukces.

Somali spojrzała łagodnie na Różowowłosą - Owszem miło jest uciec od codzienności ale takie zachowanie może Cię wkrótce zapędzić w gorsze tarapaty niż ta dzisiaj - oj ona doskonale wiedziała co mówi. Nie raz gdy żyła jeszcze samotnie w dziczy pakowała się w różne tego typu wydarzenia. Chociaż nie tylko tam spotykały ją przygody. Uśmiechnęła się szeroko w duchu na samo wspomnienie tamtych lat.
- Mogę się Ciebie zapytać ile masz lat? - chciała całkowicie sobie nakreślić jej wiek do charakteru i postępowania.

- Będę miała to na uwadze. - Podniosła się z ziemi, całkowicie zdrowa. Głowa nie bolała, tylko włosy trochę w strzępach ale to się da doprowadzić do ładu. Otrzepała ubranie i wyprostowała się z uśmiechem na ustach. Niczym dziecko, które się przewróciło, nabiło guza ale wstało i dalej szło zadowolone się bawić.
- Niedużo. - Ciągle jej powtarzano, że wciąż jest młodą panną. - Zaledwie dwadzieścia dwa. A czemu pytasz? - Przechyliła nieco głowę na bok, zastanawiając się czemu nagle o to pyta.

Chciałaby aby słowa jakie powiedziała do dziewczyny chociaż na trochę utrwaliły się w jej głowie. Sympatyczna dziewczyna ale lekko odklejona od rzeczywistości, co o dziwo ucieszyło Somali. Uważała, że w tym mieście jest już wystarczająco dużo mało sympatycznych i nieufnych ludzi.
Uśmiechnęła się szerzej - Jakbym siebie widziała w Twoim wieku - nie uważała jej za małolatę, ludzie w tym wieku już nie jedno wiedzieli i nie raz byli bardziej dorośli niż starsze osoby. Jednak wampirzyca nie znała całej prawy, że tak na prawdę różowa to zaledwie bobas albo dziecko raczkujące w swojej rasie.

W pewien sposób, Sigrun musiała szybko dorosnąć do pewnych kwestii. W końcu prowadzenie biznesu spadło wyłącznie na jej głowę, a klientów nie brakowało. Może jej pogodne i poniekąd niewinne usposobienie przyciągało ludzi. Ciężko powiedzieć. Póki co większych przykrości nie zaznała, a ta przygoda z agresywną ryba wcale nie sprawiła, że zacznie żywić urazę do tych stworzeń.
- Mówisz trochę jak staruszkowie. - Zachichotała, Somali nie wyglądała na niewiele starszą. A ten tekst zabrzmiał co najmniej jakby przeżyła już pół wieku.
Zabawiły tu już dość długo, a zaczynało się porządnie ściemniać na zewnątrz. Miała jeszcze parę rzeczy do zrobienia zanim, zje kolacje i pójdzie spać. A rano trzeba będzie wstać do pracy.
- Wpadnij kiedyś do mnie w wolnej chwili. - Z chęcią zobaczy ją ponownie, wszak sama sobie była szefem i nikomu nie będzie wadziła rozmowa gdy nie będzie miała klientów. Położyła jej dłoń na ramieniu. -Dorwałam w cukierni dobre ciasteczka a podejrzewam, że sama ich wszystkich nie zjem. - Taka jest zasada otwieranych łakoci, muszą zniknąć w jeden dzień do ostatniego okruszka.

Faktycznie staruszką nie była a zaledwie około dwunastu lat starszą od niej, pomimo bycia wampirem nie żyła jeszcze tak długo co wewnętrznie zasmucił ją ten fakt długowieczności. Nie pokazała tego po sobie nie chcą psuć przyjemnej atmosfery - Masz radę ale już nie jestem tak młoda - stara też nie ale jednak już swoje przeżyła.
- Bardzo chętnie zobaczę Twoją kwiaciarnie - powiedziała z lekkim uśmiechem a pogoda nie pomagała, zaczynało się ściemniać i każda z nich będzie musiała wrócić do swojej rutyny. Choć praca nie raz w szpitalu była ciężka ale ją lubiła, lubiła pomagać innym którzy tego potrzebowali.
Zaś na słowa o ciasteczka zaśmiała się - Dziękuję za miłe zaproszenie, na pewno skorzystam - dziewczyna była taka pogodna, że to powoli przywracało wampirzycy sens w życiu. Nie miała lekko ale ciężko chyba też nie a spotkanie tak energicznej osoby dawało dużo energii do działania.
- Wybacz mi ale będę się już zbierać - skłoniła się na pożegnanie - Do zobaczenia - uśmiechnęła się lekko i pomachała. ruszyła do domu.

zt

- Bywaj zdrowa. - Pomachała jej na pożegnanie wesoło przy tym się uśmiechając. Nie wątpiła, że ich drogi znów się kiedyś splotą. W dobrym humorze ruszyła do swojego domu.
z/t