Choinka i stoły

[Jay]

Dziewczynka była zachwycona odpowiedzią Somali.
- Mieszkałaś tam gdzie ptaki gromu, ale fajnie. To ten prezent jakby Ci był pisany pod choinkę. - Powiedziała, rozmyślając o tym że pewnie Mikołaj wszystko widzi i dobrze wie kto co powinien dostać.
Słuchała z zaciekawieniem wampirzycy.
- Czyli ładnie nie śpiewa, ale może ma moc piorunów? - Osobiście Jay nie wiedziała czy powinna dotknąć zabawki i to sprawdzić, dlatego spojrzała na Somali, przygryzając wargę, oczekując tym samym że kobieta to sprawdzi.

[Somali]

- Tak, mieszkałam. Ponad 10 lat temu nim wybuchał wojna - mała niestety nie mogła pamiętać jak to było przed starciem się Bóstw. Świat był piękny ale i niebezpieczny, niektóre doliny były żyzne, inne ponure a niektóre takie jak obecny świat jałowe. Można było podróżować z karawanami, przyjaciółmi albo samemu. Wiele było wtedy możliwości. Zamyśliła się na chwilę - Możliwe, że Mikołaj chciał mi przypomnieć te piękne chwile.
Somali się uśmiechnęła widząc do czego zmierza Jay - Zobaczmy - wzięła zabawkę na ręce sprawdzając czy posiada taką funkcję. Prawie przejrzała wszystkie dostępne opcje jakie wpadły do głowy wampirzycy, jak dotknęła zabawkę pod skrzydłami wytworzyło się niewielkie napięcie, które raziło kobietę. Szybko cofnęła rękę machając nią na boki - Tak, też potrafi razić prądem - była zafascynowana odkryciem, nie dość że zabawka wyglądała jak mała wersja Ptaka Gromu to jeszcze zachowali w niej ich cechy.

[Jay]

To prawda Jay nie mogła pamiętać tych czasów. Wiedziała jednak że wybuchła wojna i ten cały chaos w końcu tak straciła rodziców.
- Tak, Mikołaj to musi być fajny gość. Mi podarował kupon na dwa dowolne eliksiry. Myślę, że może uważa, że mi się przydadzą lub żebym poszła w alchemie?- Uśmiechnęła się, zastanawiając się nad tym co miał na myśli gruby, czerwony brodacz.
Przyglądała się, jak Somali zabiera się do przetestowania zabawki i faktycznie maluch raził prądem.
- Jest ekstra! Na pewno będzie Panią bronił. - Powiedziała i wyjrzała w prawo, za wampirzycą pojawiła się ciocia.
- O tu jesteś Jayleen. - Nie lubiła gdy jej krewna tak do niej mówiła. Przecież wszyscy mówili jej Jay. - Wracajmy do domu już późno. - Zwróciła się do dziewczynki, a następnie spojrzała na Somali.
- O witaj Kochana, dziękuję że miałaś na nią oko. - Uśmiechnęła się do wampirzycy i przeniosła wzrok na Jay. - Widzimy się na dyżurze w szpitalu pewnie już niedługo. - I po tych słowach ruszyły przed siebie, a mała Jay odmachała jeszcze na pożegnanie. - Do widzenia Pani.

/zt

[Somali]

Ciekawą sugestię wywnioskowała dziewczynka po otrzymaniu prezentu - Alchemia to bardzo przydatna dziedzina medycyny, myślę że świetnie byś sobie z tym poradziła - mała była zdolna, niejednokrotnie się o tym Somali przekonała w szpitalu.
Nie sądziła aby taka mała zabawka byłaby w stanie ją obronić, była bardziej skłonna do tego aby używać jej jako respiratora ale nie wiedziała czy zdołała by wytworzyć tak silne napięcie - Możliwe ale pewności nie ma - uśmiechnęła się do dziewczynki.
Wampirzyca odwróciła się w stronę dobiegającego głosu - Witaj, nie ma za co. To była przyjemność - nie mówiła tego z grzeczności, spędzony czas Jay był przyjemny a i dzięki niej Somali poznała zalety zabawki, bo pewnie sama by to odłożyła na inny czas.
- Na pewno, do widzenia - powiedziała, posiedziała jeszcze chwilę podziwiając świąteczne dekorację. Choć same święta specjalnie na nią nie wpływały to podobał jej się wystrój z tej okazji. Podniosła się ruszając powoli przed siebie.

Z.t.