Wizard's World

W to co strażnicy mogli mu powiedzieć a co nie już nie wnikał. Niemniej jednak nie znaczyło to, że zamierzał się tak łatwo zbyć bo skoro już tu był zamierzał jak najwięcej się dowiedzieć. Zatem kiedy zapytano go co jeszcze chce postanowił to od razu wykorzystać.
- W zasadzie to tak, możecie mi chociaż powiedzieć czy ona tu nadal jest? Gdzie mogę jej szukać? - zagaił licząc na jakąś wskazówkę. No bo chyba to gdzie obecnie przebywała nie było tajną informacją co nie?

No i się jednak wysypali. Aczkolwiek Morten na pewno nie spodziewał się usłyszeć takich rzeczy jakie usłyszał. Bo nie dość, że część ze słów jakie usłyszał go dziwiła to na dodatek rodziła za sobą kolejne pytania.
- Takim czyli jakim? - owszem, żeby nie narażać strażników na konsekwencje pewnie nie powinien więcej dopytywać ale w tym momencie zupełnie o nich nie myślał a skupił się tylko i wyłącznie na Nari i tym co się jej przytrafiło. Aczkolwiek strażnicy w zasadzie sami byli sobie winni bo tym co mówili wręcz automatycznie podkręcali ciekawość chłopaka. Czym sobie zasłużyła? Co takiego zrobiła? Czemu wypowiadali się o niej w taki sposób? Wszystkie te pytania sprokurowali oni sami i teraz zbierali i pewnie będą zbierać konsekwencje za długiego języka. - Czemu tak mówicie? - kompletnie nic już nie rozumiał. Najpierw byli mili a teraz co? Nagle wyrosły im te kije o, których mówił Syl? Dziwni jacyś. Chyba jednak lepiej było z nimi nie gadać. To znaczy jeszcze chciał ale gdy jeden drugiego zaczął poganiać jakoś mimowolnie zrobił im przejście.

Maruda bądź nie zachowanie Zdzicha nie przypadło mu do gustu i nic na to nie mógł poradzić. Niemniej jednak teraz nie było to aż takie ważne bo zarówno on jak i Jacek postanowili kategorycznie zakończyć tę rozmowę. Może i trochę sam Morten się do tego przyczynił ale teraz nie bardzo jak mógł na to poradzić i po prostu przystał na wszystko.
- Dobra, rozumiem - odparł choć w zasadzie to mijał się z prawdą ale nie chcąc robić większego zamieszania wolał to niż niepotrzebne dyskusje. Z resztą widział, że strażnicy już naprawdę chcą stąd iść.
- Nie mam, spokojnie - powiedział nieco ciszej niż zwykle po czym przepuścił dwójkę mężczyzn i gdy ci wyszli po kilku chwilach poczynił dokładnie to samo. Co zamierzał zrobić dalej? To wiedział tylko on sam.

/zt

Blondynka dotarła do strażnicy. Zastanawiała się dłuższą chwilę gdzie powinna się udać. Sekretariat? Chyba tam nikogo nie ma. W końcu Ketsueki powinna być w domu. Chyba, że znaleziono zastępstwo. Nie rozmyślała jednak nad tym jakoś długo. Zaczęła szukać mężczyznę, którego jej opisał Fenrir. Jak sam nie da radę, to zacznie o niego wypytywać. Na razie chce sama to ogarnąć.

-Dzień dobry- Przywitała się z mężczyzną- Szukam zastępcy dowódcy- Odpowiedziała mu na zadane pytanie. Mówiła ze spokojem, nie narzucała się też mu.