Wizard's World

-Na o wygląda- No nic, moze po pracy albo może jakaś przerwa czy coś. Nie wiedział jak tutaj mają sie godziny pracy. Nic nie wiedział. Troche przypał. Szedł dalej za zielonkiem.
-Co?!- Zamknął się. Nie powinien za głośno się odzywać.
-Stary to po to mnie tutaj ciągnąłeś?- Formularz do przyjęcia do racy? To nie wystarczy podanie czy coś takiego.
-Idźmy stąd, nikt i tak nam nic nie powie- No bo nie mieli takiego obowiązku, jakieś szczyle sie kręcą i jeszcze miałby wypytwac. Tak na pewno nie podejrzane.

Spojrzałem na niego z błagalnym wzrokiem - Nie, jak jej chcesz tutaj swobodnie szukać bez konkretnego powodu? - zadałem mu pytanie co było dość oczywiste jak dla mnie.
Ech... Co za typ, wciąż się zastanawiam jak on tyle czasu przetrwał sam - Jak chcesz ale teraz mamy jakiś powód aby szwendać się po strażnicy i częściowo się dowiedzieć czy ona gdzieś jest o ile pracuje -wyjaśniłem mu po łebkach idąc jednak dalej wzdłuż korytarza. Zaczepiłem jakiegoś strażnika o informacje związane z formularzami przyjęcia jednocześnie wspominając o Nari Orecev, że miała nam w tym pomóc ale nie możemy jej znaleźć. Gość był na tyle miły, że zaprowadził nas do odpowiedniego pokoju po te papiery i dał nam też informacje, że musieliśmy się minąć bo ona skończyła już pracę. Podziękowałem strażnikowi, który chciał nas jeszcze wypytać do jakiego działu chcemy składać papiery. W skrócie odpowiedziałem, że jeszcze się zastanawiamy. I teraz jak najszybciej próbowałem nas wymigać z tego miejsca co zajęło nam więcej czasu.
W końcu się udało i wszedłem przed strażnicę - Dobra, to teraz do niej - rzuciłem ciągnąc Heliona za rękę gdyby znowu nas dogonił tamten ziomek.

No i znowu wykazał się swoim nie ogarnięciem. Eh. Musi zacząć myśleć ale wtedy myśli i tak jak nie powinien. Okazało się, że nie am jej w robocie. No trudno. Maja jednak formularz, który będzie trzeba też wypełnić. Szkoda troche. Udało nam się wydostać ze strażnicy i ruszyłem do jej mieszkania.
-Chyba skoro skończyła pracę to z nią wszystko w porządku- Rzucił tam myslac nad wszystkim. Czy powinien teraz pchać się do mieszkania? Po tym wszystkim.

2x zt

Wbiegłem jak do obory otwierając szeroko drzwi, ledwo mogą załapać oddech. Ludzie na korytarzu zwrócili na mnie uwagę ale mnie to nie obchodziło. Podszedłem do pierwszego lepszego pracownika pytając się czy wiedzą gdzie jest Heliona. Pokręcił przecząco głową, normlanie sapałem jak dziki. Chodziłem tak od jednego to do drugiego pracownika, no gdzie go ukryli te dziady jedne niewdzięczne.
Teraz to ich nie żałowałem, że przeprowadzili na nich ten cały atak. Dobrze dziadom, dobrze! Przemierzałem korytarz szukając kogoś kto może coś wiedzieć na temat kumpla.

Tak bardzo skupiłem się nad szukaniem osoby, która mogłaby mi powiedzieć cokolwiek o nim, że nie zauważyłem tego faceta. No zdziwiłem się i co? Ani dzień dobry ani pocałuj się w D tylko od razu posadzenie o chaos… No dobra lekkie zamieszanie mogłem wprowadzić ale ten no, szukałem kumpla. Przeczesałem dłonią swój busz na głowie - Dzień dobry, szukam kolegi. Dowiedziałem się, że jest tutaj - nie przedstawię się temu typkowi pierwszy, a co! Jego twarz kogoś mi przypominała ale kogo? Kurde ta moja pamięć, czasem mogłaby zadziałać lepiej i szybciej a nie.

Kurde facet nie był taki zły jak na pierwszy rzut oka może się wydawać. Co prawda miałem w nosie jego pierwszą wypowiedź, co z tego że mnie wyrzucą i tak bym tu przylazł za chwilę. Ba nawet jakby nie chcieli mnie wpuścić to bym się dobijał każdym możliwym wejściem. Nie dam się łatwo spławić ale dobra wracajmy do rzeczy - Szukam Heliona Kanavar, nie wiem dlaczego jest tutaj - powiedziałem wesoło licząc na szybką odpowiedź do strażnika a co? Sam się zaoferował to niech teraz pomoże.

Dotarła do Strażnicy dużo później niż Fen. Znów przetarła łzy z twarzy, płakała ni to z bólu, jaki nasilił się w nodze, ni to z rozczarowania i smutku. Doprowadziła się do względnego porządku i weszła do środka. Zaczepiła pierwszego z strażników. Kojarzyli się, ale to wcale nie pomogło w dostaniu się do Hela. Wiedziała, że tak o jej nie wpuszczą, a i tak próbowała. Skłoniła się i ruszyła dalej korytarzem. W końcu zatrzymała się pod jedną ze ścian, niedaleko zejścia do cel. Nie wejdzie... do tego bolało, Fen miał gdzieś jej uczucia i potrzeby. Było po prostu wspaniale. Zjechała po ścianie i krzywiąc się z bólu usiadła na ziemi. Posiedzi... a potem zobaczy. Schowała twarz w dłoniach i pozwoliła sobie na cichy płacz.