Wizard's World

Medyk przyglądał się chwile jescze Khalidowi. Zdecydowanie wyglądał teraz lepiej aczkolwiek niektóre z obrażeń jakich doznał mogły umknąć ich powierzchownemu badaniu. Trucizna, zakażenie, czy źle zrośnięta kość mogły zpowodować wiele szkód w przyszłości. Teraz jednak nic nie wskazywal na to by pacjent wymagał dalszej pomocy.
W takim razie zostawiam Cię w rękach dowódcy straży. Wstał iteraz już bezpośrednio zwrócił się do Fenrira. Pewności nie mam ale to chyba była napaść. Szczególnie ślady na szyi wskazują na to, że ktoś go podduszał... Może chciał go pozbawić przytomności a może to nieudane morderstwo.
Cóż nie wiedział co dokładnie się stało a zostali tu wyusłani by ustabilizować Khalida a nie przeprowadzić dogłębną obserwację i detekcję. Dlatego miał ograniczone możliwości oraz chęci do dokładnego badania natury wypadku.
Wydaje się też, że wszystkie bardziej oczywiste obrażenia zostały uleczone. Ze względu na naturę obrażeń zaleciłbym obserwację przez pewien okres czasu by upewnić się, że wszystko jest w porządku. Mówiąc to ściągał z dłoni rękawiczki i pakował brudne waciki do torby foliowej. Wszystko zniknęło w czeluściach torby i gdy ją zatrzasnął zwrócił się do Fenrira raz jeszcze.
To chyba wszystko... Skwitował zbierając się do wyjścia ale czekając by upewnić się, że faktycznie ma już opuścić cele.

Idąc już do wyjścia została zatrzymana przez dowódcę, nie wiedziała czego będzie chciał od niej. Myślała, że musi wrócić do pacjenta, to nie było to aczkolwiek zdziwiła się. Jednak nie odmówiła, skinęła głowa lekko się uśmiechając. Wzięła informacje, której były jej potrzebne i wyszła ze strażnicy. Najpierw skierowała się do szpitala aby zdać raport oraz dostarczyć wszystkie papiery związane z wezwaniem.

Z.t.

Pożegnał się z medykami i spojrzał na dowódcę.
-Dobrze- Tylko tyle odrzekł. Wstał i chwile orientował się w, którym dokładniej miejscu są drzwi aby przypadkiem za mocno nim nie rzuciło w bok. Wyszedł z anim.
zt

Gdy Dowódca Straży odprawił Prixorisa ten nie protestował. Zabrał swoją torbę i raz jeszcze tylko obrzucił spojrzeniem cele upewniając się, że niczego nie zostawił. Miał szczerą nadzieję, że Khalid wyzdrowieje. Jednak gdy opuszczał kręte korytarze jego myśli już poczynały być zajęte przez nieco odmienne problemy. Gdy zaś opóścił strażnicę wizyta w celi była jedynie kolejnym wpisem w wyblakłym rejestrze jego wspomnień.
z.t

Będąc "prowadzonym" do celi z cala pewnością zdarzyło mi się gibnąć czy potknąć. Nie panował nad swoim ciałem. do tego po drodze ponownie zwymiotował. Dygotał. Przez cała jednak drogę nie odezwał się już ani raz. Tak samo nie stawiał się ani an chwile. Po przykuciu zsunął się na ziemie, podpierając się lekko o ścianę. nie spojrzał an kobietą i nie podziękował. Był nieobecny, wzrok miał wbity gdzieś przed siebie. Chciałby zasnąć i po prostu obudzić się. Wolałby żeby to był tylko zły sen. Tak jednak nie było. Zasnąć nie był w stanie, było mu do tego coraz zimniej. Narkotyki puszczały i coraz bardziej odczuwał wszystko co się z nim działo. Dygotał siedząc w tym samym miejscu przez cała noc. Do tego dziadek widząc jak narkotyki z niego schodzą, raczył go opowieścią co tam jego wnuczek robił wieczorem i jak bardzo wszyscy byli by z niego "dumni". Blondyn nic kompletnie nie mówił i nie robił.

Helion jak siedział, tak siedzi. Jedynie dygotał z zimna, to dawało znak, ze nie zszedł w nocy. Nic nie powiedział, niezbyt dotarły do niego słowa strażnika. Nie to, ze go ignorował, po prostu był mentalnie wyłączony nadal jeszcze, jak przez większość nocy, będąc tutaj.