Wizard's World

Z uśmiechem na twarzy wracałem do domu, nie sądziłem że dzisiaj tak szybko skończę pracę a tu proszę ale ja mam zajebistego szefa.
Przechodziłem sobie koło kawiarni i tak se spojrzałem do środka. Przeszedłem dalej ale nagle jakby taka lampka się mi nad głową zaświeciła, zrobiłem kilka kroków w tył. Zmrużyłem oczy zasłaniając sobie tak jakby światło świeciło dłonią wlepiając wzrok kto tam siedzi i olśnienie! Tam był Helion i ktoś jeszcze... Nie wierzę! No nie wierzę! Aż wlepiłem całą twarz w szybę a na buzi pokazał się wielgaśny banan, zapukałem dość mocno w szybę - Helion! - wrzasnąłem machając do niego jak wariat.
Nie ważne że brudny od smaru i w roboczych ciuchach wlazłem do środka idąc od razu w stronę kumpla. Jak ja mu nie klepnąłem w plery na powitanie i bez zaproszenia dosiadłem się do nich. Oczywiście nie omieszkałem zamówić sobie czegoś po drodze - No cześć - powiedziałem uchachany jak małe dziecko i patrzyłem to raz na dziewczynę to na Heliona. Ach co to za miła niespodzianka.
A no tak, głupi ja - Mephisto - potrząsałem głową jakbym potwierdzał własne imię i wyciągnąłem dłoń do Rudej.

Przyglądała się reakcji chłopaka.
Zaśmiała się kiedy tak dopytywał z niedowierzaniem - Tak mówię poważnie - może sam jej ton tego nie wskazywał ale była szczera.
Zwiesiła głowę z cichym śmiechem - Nie wierzysz mi czy jak? - uniosła wzrok na niego, to na prawdę dla niej nie było nic złego. Po za tym go lubiła to dlaczego nie? Na pewno będzie fajnie.
Słysząc jak ktoś woła Heliona obejrzała się widząc jakiegoś wariata przy szybie, nie chcą wskazywać palem zapytała - Znasz go? - to był dość dziwny osobnik do tego ubrany jak lup spod spożywczaka. Choć nie minął długi czas ten wlazł do środka i się do nich dosiadł. Nari patrzyła na niego z niedowierzaniem ledwo utrzymując śmiech. A na wyciągniętą dłoń spojrzała i ją uścisnął - Miło mi?.

No ona się zgadza. No blondyn nie mógł w to uwierzyć. No ona mówi poważnie i nie robi sobie z niego żartów?
-Po prostu trochę trudno mi w to uwierzyć- No nie uważał siebie za kogoś no godnego jej osoby w tej kwestii tym bardziej.
No i usłyszał swoje imie.
-Ta..- Trochę go zatkało. Czy ten nie powinien siedzieć w robocie?
-Ał..- No tak delikatny jak zawsze-a ty czemu nie w robocie?- No żadne hej ani nic. No po prostu lekki szok, że go tutaj widzi.
-To właśnie o nim ci wspominałem- No to zielony w całej krasie.

No hejka było! A to dupnięcie w plecy? To właśnie hej na powitanie. W tej chwili to ja powinienem się obrazić, zamiast się cieszyć że mnie widzi to jeszcze się czepia - Bo jestem ulubieńcem szefa i naprawiam szybciej, lepiej i dokładniej maszyny niż Ty - pokazałem język kumplowi.
Uścisnęła mi dłoń, miło ale... Chciałem coś sprawdzić, ścisnąłem dłoń mocniej z uśmiechem - Ruda Nari jak dobrze pamiętam - poruszyłem kilka razy zalotnie brwiami do dziewczyny po czym puściłem rękę - A co Tu porabiacie? - próbowałem ją jakoś zagadać bo no tak trochę bez większej bazy informacji ciężko było zacząć podryw.
- Ooo jak słodko, że o mnie mówicie - powiedziałem rozweselony łapiąc Heliona za policzek lekko tarmosząc - Jaki Ty kochany - zatrzepotałem tym razem do niego rzęskami.

Nie zażyła mu odpowiedzieć kiedy ten nowy osobnik się do nich przysiadł.
Nie sądziła, że Zielony chłopak uściśnie mocniej jej dłoń co ją nieco zabolało, powstrzymała się od jęknięcia również ściskając mocniej rękę chłopaka - Nari ale ja Ciebie nie pamiętam - uniosła jedną brew patrząc się na to co wyczynia brudas. Po pytaniu wskazała na kawę, nie odezwała się sama nie wiedziała co ten tak dokładniej chce.
Przeniosła wzrok na Heliona pytająco a zaraz po tym ten nie jaki Mepshito zaczął go tarmosić jak dziecko za policzek - Słodko - zaśmiała się widząc całą tą szopkę. I na prawdę ten typek pomógł tak bardzo Blondynowi? Szok.

-Ta na pewno zwiałeś i tyle- No i napił się herbaty. No on tutaj cywilizowane zaloty a ten co odwala no co?
-Przestań- Warknął i dźgnął go w bok paluchem- Siadaj i ten no zachowuj się albo spadaj- Nie chciał być nie miły ale no teraz odwala, niech mu nie robi tutaj wstydu no.
-Ja próbuje dokończyć herbatę- Ogólnie cieszył się, że widzi Mepha ale jego zachowanie no.. Trochę było blondynowi głupio za niego.

- Nie prawda - znowu pokazałem mu język uchchany jak mało kto. Jak to co? Jestem sobą, nie widać?
- Jaki Ty okrutny -zarzuciłem teatralnie rękę na czoło a zaraz po tym otrzymałem zamówioną herbatkę, potarłem dźgnięte miejsce - Tak mnie wyganiać, snif snif - nie mówił, że ona może mieć kołka w tyłku to się chciałem dobrze bawić. Po uścisku dłoni widać było, że się nie daje. Jak pięknie, wyszczerzyłem kiełki.
- Spokojnie nadrobimy, nadrobimy - uśmiechnąłem się do dziewczyny - Ale dobra, niech Ci będzie - skierowałem te słowa do kumpla. Usiadłem jak normalny człowiek, chociaż wcześniej też tak siedziałem. Złożyłem razem dłonie patrząc się poważnie na Rudą - Czy zechciałaby Pani porozmawiać o Bogach? - nawet kąciki ust mi nie drgnęły. Chociaż w środku ryczałem ze śmiechu.
- A to pij - machnąłem na niego ręką - To jak? Podejmie Panna dyskusję - trochę skrzywiłem głowę w bok.

Patrzyła się na Zielonego w ciszy obserwując jak się zachowuje. A te ich wymiany zdań były dość zabawne.
Zastanowiła się co mają nadrobić, przecież tyle co go poznała a później zmiana zachowania nowoprzybyłego. Chciała wziąć łyk kawy ale gdy usłyszała pytanie to aż się nią popluła. Zasłoniła usta dłonią sięgając po serwetkę - Mówisz poważnie? - zapytała wycierając się. I nie wytrzymała, zaczęła się cicho śmiać a jeszcze to olanie Heliona przez tego tutaj.
Odwróciła głowę cała się trzęsąc od śmiechu - Heliona musze przyznać wesoło masz - nie odpowiedziała na ponowione pytanie. Nie dała rady.

Blondyn czuł się niekomfortowo. No Mephisto jest taki trochę szalony ale odnosił wrażenie, ze ten tutaj odwala specjalnie. Nie odezwał się i tylko dopił swoja herbatę.
-Fajnie było się spotkać- Mówiąc to do rudej, wstał ze swego miejsca- Mam nadzieję, że jeszcze uda się jakoś spotkać czy coś- Zarzucił na siebie kurtkę. Zostawi zielonego niech płaci na niego.
-Idę do kumpla, będę wieczorem- Rzucił tylko do Mephisto. nie miał zamiaru sie mu tłumaczyć. Wyszedł z kawiarni.
zt.

Potrząsnąłem głowa na pytanie dziewczyny - Tak oczywiście - zawsze mówiłem poważnie na swój sposób.
- Ej a Ty gdzie się wybierasz? - powiedziałem patrząc się jak wstaje od stołu a do tego jeszcze mnie ignorował. No dobra sam zacząłem ale no tak sobie iść? No co za wychowanie, oj nie ładnie nie ładnie.
Spoważniałem - Nie żartuj sobie - nie wiedziałem dlaczego ale odniosłem złe przeczucia, normalnie szósty zmysł. Kumkam, że ma swoich kumpli i te inne sprawy ale no. Tak się nie robi.
- Przepraszam za niego - powiedziałem z uśmiechem i niech se dziad nie myśli, że nie będę szedł jego śladem - To zostaliśmy sami - wyszczerzyłem kiełki.