Wizard's World

Uśmiechnęła się, co nieco o nim słyszała ale jakoś ciężko było jej uwierzyć we wszystko co mu przypisywali ludzie. Nie zamierzała go oceniać nim go nie pozna lepiej, a jak na razie nic nie powodowało aby myślała o nim źle. Spojrzała na rozmówcę - Może powinien Pan wychodzić częściej - zaproponowała.
Zdziwiły ją słowa mężczyzny - Na prawdę nawet dorosły może przejść przemianę po raz pierwszy mając X lat? - czyli z nią nie było tak źle jak przypuszczała. I to czego się później dowiedziała też ją zszokowało, że tak się mogły potoczyć losy kogoś. W takim razie szamani mają dużo roboty - Ale jak można uspać w kimś wilka? Jak to jest możliwe? - tego też nie pojmowała. Nie wiedziała, że takie rzeczy mają miejsce.

Zaśmiała się pod nosem - To widocznie stare pokolenie, aż tak bardzo się nie różni od tego. Młodzi też potrafią żywić urazę nie tylko za ciężkie winy ale nawet o błahostki - ona sama też żywiła nienawiść do pewnej osoby ale to inna bajka.
- Czyli nie jest taki zły jak sam siebie maluje - rzuciła odnośnie dowódcy - Ale na prawdę nie raz mam go dość, chodzi wiecznie naburmuszony a cokolwiek człowiek zrobi źle to od razu się dostaje po uszach, że się nic nie chce - dodała nie czekając na reakcję staruszka.
Westchnęła - To znaczy, że jesteśmy zacofani - pokręciła głową widząc ile ma już zapisane i czego nie wiedziała a tu jeszcze więcej informacji - Szkoda, że nie mamy takiego dostępu do wiedzy jak kiedyś. Przede wszystkim abyśmy mogli siebie lepiej zrozumieć ale - zrobiła krótką przerwę z uśmiechem - Mamy Pana - wzięła mały łyk kawy.

Wiedziała, że nie powinna się śmiać ale nie mogła się powstrzymać - Nie wierzę w to, że kiedyś mógł być inny. On wygląda tak jakby się taki urodził a nie stał. - powiedział półuśmiechem. Ciężko było na prawdę Nari uwierzyć w to aby dowódca mógłby się śmiać czy chodzić uśmiechnięty kiedykolwiek.
- Mimo wszystko dużo Pan wie, więcej niż osoba która mnie uczyła wcześniej - powiedziała szczerze, uważała że w sierocińcu mają dobre nauczanie ale widocznie nie tak dobre jak przypuszczała. Popijała kawę zastanawiając się co jeszcze było inne niż powinno być tam, chociaż patrząc z drugiej strony to i tak na to nie ma wpływu. Żadne dziecko tam tego nie ma.

To co mówił mężczyzna ma sens, ona sama jest jeszcze krótko na tym świecie i nie wie jak się jej losy potoczą czy coś będzie miało wpływ na nią aż taki, jak kiedyś na dowódcę. Żywiła jednak głęboką nadzieję, że nic się takiego nie stanie.
- Ze mną jak na razie dobrze Panu idzie - dodała po skończonej wypowiedzi Sylvana. Nie wie jak kiedyś wyglądały jego nauki ale obecnie nie jest złym nauczycielem albo za szybko to powiedziała. Zobaczy.

Nari ostatnio stroniła od ludzi, jakoś nie mogła się przełamać aby z nimi spędzać czas, nie licząc Sylvana. Zwierzęta były jej bliższe niż ktoś inny.
- Na pewno będę pytać, teraz może nie wpadła na nic konkretnego ale na pewno się jakieś pytania znajdą - powiedziała uśmiechnięta i postukała w notatnik ołówkiem - A żeby mi nie uleciały to je zapiszę - dla pewność, że o którymkolwiek nie zapomni. Wypiła kawę do końca odstawiając kubek na bok, później go zaniesie paniom.
Wyjrzała za okno - Odnoszę wrażenie, że jesteśmy tutaj jak zwierzyna czekająca na swojego oprawcę - powiedziała półszeptem podpierając dłonią podbródek a łokieć wsparła na stole.