Wizard's World

Lokal dwupiętrowy. Miejsce gdzie można wypić różnego rodzaju kawy czy też herbaty, zjeść kawałek domowego ciasta. Ponoć domowego. Na parterze znajdują się wygodne krzesła i stoliki przy których spokojnie można się posilić, porozmawiać czy poczytać książkę.
Na piętrze znajduje się mały balkon z miejscami, gdzie można pić kawunie i oglądać ruch na ulicy albo płynącą rzekę. Samo piętro jest przytulne, ma sofy i miejsca dla dwojga.

Słuchała mężczyznę uważnie, po woli pojmując to co chce dziewczynie przekazać.
Podziękowała barmanowi wchodząc przodem, rozejrzała się za pustym stolikiem zajmując przy nim miejsce. Wysłuchała wszystkich słów Sylvana. Wyciągnęła notes i ołówek notując już to co wie. Lepiej niech ta wiedza nie ucieknie. Spojrzała na rozmówcę - Łał, fajnie mieli kiedyś - skiwtowała ostatnie zdanie - Mnie uczona na łowce - dodała po chwili.

Nie wiedziała co się wydarzyło przy samym uwolnieniu Ojca Smoków ale na pewno nigdy nie zapomni jak się jego panowanie skończyło. Wszędzie tylko krew, trupy, smród spalonych ciał, trzęsienie ziemi pochłaniającej masy istnień. Po plecach dziewczyny przebiegły dreszcze.
- Dziękuję - wzięła kartę od mężczyzny, wcześniej odkładając ołówek. Przyglądała się pozycjom, aż w końcu się zdecydowała - Zwykłą czarną kawę poproszę - powiedziała oddając menu Sylvanowi. Nie wiedziała jak pociągnąć temat, czy w ogóle go pociągnąć bo przecież to nie było coś o czym ktokolwiek chciałby rozmawiać.

Zdziwiła się jak powiedział o serce - Miał Pan przeszczep? - zapytała tak aby potwierdzić jego wcześniejsze słowa. Nie wyglądał na takiego co mu zdrowie mogło kiedyś nie dopisywać czy nawet teraz.
Zastanowiła się nad tym co by chciała jeszcze się dowiedzieć ale nic konkretnego nie przychodziło jej do głowy - Ogólnie to chciała bym się dowiedzieć jak najwięcej, jakie są różnice między tym co było a co jest dzisiaj. O kulturze, wierzeniach czy nawet legendach jakie są z nami związane - niby coś jej mówiono ale nigdy nic konkretnego. Zawsze tylko strzępkowe informację - Niby wiem o wilku słońca i księżyca ale po co one są to już nie. Skoll i Hati - nawet nie wie czy dobrze wymówiła ich imiona.

Patrzyła się na niego uważnie, nic nie dodała i również podziękowała za przyniesiony ciepły, czarny napój. Wzięła ostrożnie łyk.
Kiedy ten zaczął mówić o tym co chciała od razu zaczęła notować, takie informację się przydatne a i ona nie chciała zapomnieć tego tak od razu a w razie co to będzie miała jak wrócić do tego.
- Czyli Skoll i Hati to rodzeństwo - zastanowiła się chwilkę nad tym, nie przerywała dalszej wypowiedzi mężczyzny. "Ciekawe czy jak dzieci danej rodziny zostały osierocone to czy inni się nimi zajmowali czy były pozostawiane same sobie." pomyślała mniej więcej też o swoim losie.
- A były wtedy też mieszane rodziny tak jak teraz czy tylko ze swoimi się żyło? - zrozumiała, że ludzie nie bardzo są za nimi nawet teraz co nieraz daje się to odczuć ale tacy zmiennokształtni? Czy oni też mogli przynależeć do danego społeczeństwa?
Słuchając dalej, to nie sądziła że wtedy trzeba było aż tak się ukrywać przed innymi - Na pewno to było trudne - stwierdziła i w duszy się cieszyła, że pomimo wszystkiego jest teraz jak jest a nie tak jak kiedyś.

- Nie dziękuję ale niech się Pan nie krępuje - na jej ustach pojawił się uśmiech.
- W jakim wieku jest normalne dostać przebudzenie? Czy jest to możliwe, że ktoś nie wiedząc kim jest mógłby to powstrzymywać? - nie powiedziała o co jej konkretnie chodziło ale chciała wiedzieć czy takie sytuacje się przydarzają. Trochę się zasmuciła słysząc, że i wtedy dzieci były zdane na siebie w tak trudnym okresie, zapewne gdyby nie śmierć rodziców to na pewno nie skończyła by w sierocińcu. Tato na pewno by jej tam nie umieścił ani by jej nie porzucił matka to samo.