Wizard's World

Szły ulicami niespiesznie. Juz wcześniej umówiła się z właścicielem listownie. Poinformowała go też o specyfice zamówienia. Zamierzała zdobyć dla Rogatej trochę ubrań dla obu form, zarówno wilkolaczej jak i ludzkiej. Jeśli właściciel, czy tam inny odpowiedzialny za to członek zespołu, zdecyduje że jest to w przypadku Rogatej możliwe, chciała też trzy stroje, które zostaną zaklęte magicznie i będą w stanie dostosować się do Bianki gdy ta się przemienia, takie przydadzą się na trasę.
- Będą cie tam dotykać inni ludzie, nikt nie zamierza zrobić ci krzywdy, więc masz być spokojna. - Dziewczynę o tym lepiej uprzedzić wcześniej.
Pchnęła drzwi i weszła do środka. Odszukała wzrokiem odpowiednią osobę i z uprzejmym uśmiechem skinęła jej głową.

Rogata starała się być grzeczna ale była też bardzo ciekawska. Rozglądała się i czasem do czegoś podchodziła ale starała się być nie dalej niż trzy kroki od pani. Sklep był ciekawy ale ruch i hałas niezbyt się białej podobał. No i wizja tego co będą robić...
-Ro... Rogata się postara
Widać było że wilkołaczyca jest zdenerwowana, a łapa która powędrowała do jej pluszaka najlepiej zdradzała że niezbyt jej się to podoba, chociaż będzie się starać być grzeczną dziewczynką

W szwalni na kobiety czekał mężczyzna w średnim wieku. Nie był właściciel ale obecnie zarządzał całym obiektem. Otrzymał wszystkie potrzebne informacje i oczekiwał klientki, tak nietypowej. Kiedy kobieta pojawiła sie w drzwiach, lekko skłonił się.
-Witam panią Wyrm- Przywitał się i skierował spojrzenie na istotkę, która jej towarzyszyła.
-Rozumiem, że chodzi o tę tutaj damę?- Od razu z góry na dół ją zlustrował.

- Dzień dobry Panu. - Nie była pewna kto ją przyjmuje, więc nie rzucała nazwiskami, a skończyła taktownie na zwrocie grzecznościowym. Jej uśmiech na moment delikatnie się poszerzył gdy usłyszała własne nazwisko, lubiła gdy się nim do niej zwracano.
- Dokładnie. - W głowie pojawiły się teksty typu: " Dość trudny przypadek", "proszę być z nią ostrożny". Opisała jednak w liście bardzo rzeczowo, że jest to wyjątkowy przypadek wilkołaka, który wcześniej nie miał zbyt wiele doświadczenia z ubraniami. Sama też zamierzała być cały czas blisko, a pod palcami magia niemal sama już się zbierała, gotowa do ewentualnej reakcji na polecenie Rudej. Zawsze dogadywała się z energią naturalnie i płynnie, wiedziała więc, że jest w stanie utemperować Rogatą w razie konieczności na czas. Mimo wszystko liczyła, że kilka miesięcy treningu i nauki poskutkują i dziewczyna będzie w stanie sprostać jej wymaganiom.
- Potrzebujemy rzeczy na obie formy, o czym już wspominałam listownie i coś ekstra z asortymentu zaklętego. Ja sama też może rozejrzę się w międzyczasie. - Kto powiedział, że nie może też wyjść z zakupami? Zawsze mieli tu trochę gotowych sukien, które można było wybrać i dostosować do sylwetki, albo dokonać drobnych zmian. Może spojrzy też na projekty, kto wie, zobaczy czy mężczyzna zaangażuje się w pokazywanie różnych opcji i propozycje. Zapewne gdy wyczuje, że jest gotowa wydać trochę więcej niż przeciętnie, będzie chętny do wszelkiej pomocy. Z resztą w przypadku Rogatej, może gdy i Ruda wejdzie się mierzyć, wilkołaczyca poczuje się pewniej.

-Dzień dobry
Powiedziała niepewnie wilkołaczyca i popatrzyła na obsługującego ich pana. Wyglądał nie najsmaczniej ale jakby była głodna to kto wie.
-On będzie Rogatą dotykał?
Dopytała swojej pani i jeszcze raz spojrzała na mężczyznę. Nie wyglądał groźnie. Można było pozwolić by dotykał.
-Gdzieś Rogata ma stanąć?
Zapytała. Bo przecież.bycie grzeczną dziewczynką się opłacało, a może nawet uda się namówić Rudą by jakieś słodycze później były.

Przywitał się białą i ponownie spojrzał na rudą.
-Z magicznych rzeczy możemy zaoferować tylko materiały lekko rozciągliwe, powinny być w miarę dobre na pani podopiecznej. Jednak wilkołaki zwykle sami zaklinają swoje ubrania- Przyznał bez cienia zwątpienia. Nie zdarza mu się aby tego typu ubiór był przez nich tutaj kupowany.
-A panią zapraszam na ten podest- Wskazał miejsce, na którym miała stanąć Rogata.
-Rozumiem, a obie formy... Wybór różnych ubiorów czy takie same na sobie formy?- Wolał doprecyzować aby nie było później nieporozumień- Oraz jakiego typu ubrania, suknie, spódnice, spodnie- Jak tylko dowie się dokładniej, zabierze się za branie wymiarów i wszystko pójdzie jak z gładka.

- Nad tym będziemy pracować, ale nazrazie potrzebujemy kilku kompletów, które nie będą sprawiać problemów przy przemianie. - Nie wszytsko na raz, skoro Rogata wcześniej nie bardzo się ubierała, trochę zamie nim nauczy się takich sztuczek.
- Dla ludzkiej wersji sukienki i jeden zestaw góry ze spodniami. W wilkolaczej też taki zestaw, z tym, że ten chciałabym by był odpowiednio dostosowany do bardziej terenowej aktywności. Chciałabym by ubrania się nie powtarzały, ale krój zostawiam w państwa rękach, myślę, że wiecie jak dopasować zdobienia i kroje do sylwetki. - Miała zaufanie do projektantów tego przybytku, sama dość często się tu ubierała i choć ona miala czasem uwagi, czego by chciała, czego nie, często pozwala krawcowym spinać na sobie materiał i pokazywać wyniki ich własnych fantazji.
- Chciałabym by każdy z zestawów zawierał jedna suknie wieczorową, ale w skromnym wydaniu, rozumie Pan mam nadzieję co mam na myśli. - Rogata musiała się przy niej prezentować dobrze, w końcu większość bywalców spotkań, na jakie taki strój będzie potrzebny, postrzegać ją bardzie jak jakiś rodzaj biżuterii czy dodatku do stroju Rudej. Przy tym nie mogła też mocno się wybijać, w końcu była niewolnikiem i własnością...
- Tak, bądź grzeczna, cały czas jestem obok. - Ciężko stwierdzić czy było to ostrzeżenie czy próba dodania jej otuchy. Sama podeszła do katalogu leżącego niedaleko wejścia i zaczęła przeglądać najnowsze projekty.

Siwek przechadzał się po mieście, cały czas rozmyślając nad tym jak dobrze poradzić sobie z wyzwaniem jakie go niebawem ma czekać. Nie wątpił, ze on i jego ekipa dadzą radę ale miał stres. W końcu nie była to zwykła impreza a ślub jego przyjaciela. Chodząc tak zatrzymał się czując znajomą woń. Dawno nie miał okazji tej osoby widzieć. Spojrzał przez okno i nie zdziwiło go to kogo tam ujrzał. Pod nosem lekko sie uśmiechnął i przypomniał sobie o pewnej rzeczy. Postowi cofnąć się, nie było to aż tak daleko. Wrócił kiedy to miało nastąpić mierzenie białej. Wszedł do środka. Nie zamierzał zabrać kobiecie czasu.
-Dzień dobry- Rzekł zamykając za sobą drzwi i podszedł do rudej- ładnie dzisiaj wyglądasz- Rzucił do niej, sam nie zamierzał nic dla siebie kupować. To nie jest jego miejsce.

Biała podeszła na podest i stanęła na nim nie pewnie. Dopiero po tym jak kilka razy upewniła się że się nie chwieje to się wyprostowała
-co teraz?
Zapytała nieco zaciekawiona. Uważne oko mogło dostrzec że z jednej strony ściska pluszaka, a drugą łapą bawi się pierściąkiem. Ogon za to zdradzał zdenerwowanie i podekscytowanie. Co wyglądało nieco zabawnie gdyż nie do końca wiedział co ma robić.
Gdy ktoś wszedł, popatrzyła w tamtą stronę i początkowo nastroszyła futro ale szybko się opanowała i powiedziała
-Dzień dobry panie Sylvanie