Wizard's World

Wyszła na zewnątrz, wdychając świeże powietrze. Sala była zatłoczona, a cisza panująca tutaj działała kojąco na jej zmysły. Zabawne, ze tyle już przebywa wśród ludzi, nawet wydaje im polecenia, udziela się jako zona Lorda, a tak naprawdę najchętniej zaszyłaby się gdzieś miedzy tymi drzewami z książką i pupilami u boku. Chyba nigdy nie polubi towarzystwa, a na pewno nie w takiej formie.
Spojrzała jeszcze na strzałkę, którą zgubiła na chodach i ruszyła dalej w dół spokojnym krokiem.

Gwar, tłum, potrzebowała wyjść i nie wiadomo dlaczego to świeże powietrze, a może to bąbelki, zadziałało na nią wyjątkowo zbawiennie. No bo przecież nie zrzuciłaby winy za tak dobry humor na jakąś durną strzałkę, którą uznała jedynie za głupio cukierkowy dodatek. Uśmiech niemal sam wpełzł na jej twarz i już z zupełnie nową energią zapuściła się w głąb ogrodu. Szła może nie szybkim, ale energicznym krokiem, wszystko wokół witając z zadziwiającą jak na nią radością. Nawet przez chwile pomyślała, że to nienaturalne, myśl ta jednak szybciej zniknęła niż się pojawiła. Było jej dobrze, po co wiec roztrząsać? Kierowała się słuchem, idąc tam gdzie słychać było szum wody.

Nawet nie zdziwiły jej widoki ludzi tulących drzewa (i to nie dlatego, że znała Liadona - w końcu nie miała pojęcia o jego preferencjach). Wydało jej się to po prostu dość zabawne, co potwierdzała cichym śmiechem, ale śmiałą się i z innych rzeczy. Witała się z przechodzącymi, czasem zawieszała wzrok na parach, wędrując myślami do Lorda, której to z nią nie było. Miała nadzieje, że znajdzie dla niej czas po powrocie, teraz jednak pchana ciekawością i dobrym nastrojem cały czas szukała źródła dźwięku. Jeśli znalazła jakiś kwiat, choć to zima, ale ten przy zamku była zaklęty, kto wie, może i ten, zerwała go i obracała w dłoniach po drodze.

Znów w jej głowie pojawiła się myśl, ze coś nie gra, ale szybko została przysłonięta radością i szczęściem. Gdyby tak spojrzała na samą siebie w tej chwili, uznałaby się za jakąś idiotkę. Obecnie jednak nie bardzo się przejmowała, tym bardziej, że cel jej podróży zdawał się znajdować coraz bliżej. Zatrzymała się na moment, widząc zarys gigantycznej głowy i uniosła brwi. No niezłych mają tu ogrodników. Zaraz ruszyła dalej już dużo szybciej, chcąc znaleźć się bliżej ten zaskakującej rzeźby.

Widząc tafle wody podeszła bliżej i usiadła niemal przy brzegu. Wlazłaby tam i w butach, tak się jednak składało, że te były dość wysokie i nie poczułaby nawet porządnie tej wody. Zdjęła je więc i zostawiając na brzegu wbiegła do wody. Przy okazji ochlapała kogoś obok, ale kto by się tym obecnie przejmował? Zatrzymała się dopiero mając wodę do połowy ud. Była zmarzluchem, tym razem jednak chłód był jakby do zaakceptowania. Radość nie przysłoni naturalnego instynktu uciekania od zimna, ale przecież chwila jej nie zbawi, a było całkiem zabawnie. Rozejrzała się wokół, zatrzymując wzrok na kobiecie wpinającej się na dłoń roślinnej kobiety. Była ciekawa czy jej się uda, no i czy jest tu na tyle głęboko by taki skok nie zabił?