Wizard's World

-Jak a początek to nie ma sprawy- Skinął jej lekko głową.
-Mamy ich pięć, które odzwierciedlają fazy księżyca. Każda z nich oferuje nam pewne zdolności, które nie zawsze od razu się potrafi. Czasem trzeba poćwiczyć lub je po prostu odkryć- Mówił wkładając dłonie do kieszeni. Szedł do przodu w stronę drugiej dzielnicy.
-Także czasem zdarza się tak, że przy swoim patronie zmieniamy się bez znaczenia czy byśmy to chcieli czy też nie- Zastanowił się co powiedzieć dalej. //Ulica <- piszemy tutaj

Niby nie miało to żadnego znaczenia jednak najwygodniej czuł się w swej własnej skórze. To była tylko iluzja więc nie miała prawa na niego wpływać a jednak. Poczucie swędzących łusek często towarzyszyło tej przemianie choć Prixoris obwiniał za to swą bujną wyobraźnie.
Mimo to podrapał się zawzięcie po dłoni wchodząc do tawerny w swej ludzkiej postaci. Był dość niskim mężczyzną z jasnymi włosami i oliwkową karnacją. Zbliżył się do baru czekając na barmana. Zazwyczaj uczęszczał do przybytków w dzielnicy ludzkiej, choć to raczej z powodu bliskości do jego miejsca pracy i mieszkania.

Barman zareagował niemal natychmiast. Prixoris spojrzał na niego zatrzymując przez chwilę wzrok na bliznach ciągnących się po twarzy wilkołaka. Skinął głową w odpowiedzi na powitanie i przebiegł wzrokiem po menu.
Zupę morską. Powiedział choć nie szczególnie miał ochotę jeść. Powrócił spojrzeniem na Sylvana przyglądając się mu się badawczo. Chyba każdy słyszał pogłoski o tym, że przyczynił się do smoczej rewolty a to samo w sobie było interesujące.

/czy jaszczury wiedzą, że był opętany?

Słysząc treść zamówienie, skinął głowa z uśmiechem.
-Oczywiście- Rzekł pogodnie i skierował się do kuchni aby przekazać zamówienie.
-Za około dziesięć minut będzie- Dodał aby klient wiedział, ze to nie będzie byle odgrzewana woda z czymś tam. Dobrze, że wilkołak nie musi już gotować, bo zupa to faktycznie byłaby woda z dodatkiem czegoś dziwnego.
-Nie widziałam pana tutaj wcześniej, co skłoniło pan na odwiedziny- Zapytał z pogoda w glosie.\ /tak wiedzą o wydarzeniach związanych z uwolnieniem Żmija i o wydarzeniach około tego.

Skinął w odpowiedzi na potwierdzenie zamówienia i podążył wzrokiem za barmanem, który skierował się do kuchni. Związek tego wilkołaka z Ojcem był sam w sobie interesujący ale chyba bardziej zaskakiwało go to, że nie lgnęło tu więcej jego pobratymców. Ciężko było uwierzyć, że żaden z nich nie chciał zbadać tej relacji i jaki miała wpływ na to ciało.
Słyszałem dobre rzeczy o tym miejscu. Powiedział nie mijając się z prawdą. Był to w końcu najpopularniejszy przybytek w mieście. A Pana co skłoniło do pracy w takim miejscu? Zapytał zatrzymując wzrok chwilę dłużej na niektórych z blizn. Takich szram raczej nikt nie nabawi się w kuchni.

Sam nie kosztował alkoholu i cała idea otumanienia umysłu jakoś do jaszczura nie przemawiała. Była to bardzo ludzka rzecz i jak wiele fenomenów ludzkich społeczności nie był wstanie jej pojąć. Podobnie zresztą jak taka żonglerka profesjami.
Uzdrowiciel, nic nazbyt ekscytującego. Powiedział szczerze bo w linii jego pracy raczej nie mógł nabawić się zbyt wielkich nerwów. Choć to może gadzie zobojętnienie pozwalało mu z takim spokojem przyglądać się tym nieszczęśnikom, którzy umierali pod przysłowiowym skalpelem.
Te blizny, nie dałoby się ich usunąć?

Służba dla wspólnego dobra była chyba czymś wrodzonym dla Jaszczurów ale Prixoris miał wątpliwości czy było to altruistyczne powołanie. Raczej instynkt, który tak często nimi kierował.
Żadna praca nie hańbi a wszystkie ktoś musi wykonać. odrzekł dość pragmatycznie.
Rzucił dłuższe spojrzenie na rany na twarzy Sylvana. Większości tych blizn chyba można byłoby się pozbyć. Gdyby tak wyciąć skórę dookoła tych ran i pozwolić świeżej skórze się zrosnąć… Z drugiej strony to była tylko estetyka. Może podejście Sylvana było lepszym wyborem.
A jakie to błędy warto pamiętać? Większość chyba przychodzi tu by zapomnieć. zauważył