Wizard's World

No i miał rację. O ile z początku ruszyła dość szybko za wilkorem i nawet utrzymywała tempo, to była zmęczona i czułą to. Pełnia dawała jej kopa, ale nawet mimo niej, była wyczerpana po wcześniejszych ćwiczeniach. Dołączenie do pościgu przeszkody w postaci Fenrira wcale nie pomagało. Tak jak się spodziewał odrzuciło ją, co było dla Ket nie małym zaskoczeniem. Próbowała wylądować jakoś sensownie, ale jedyne co jej się udało, to wbicie pazurów w ziemię i tym samym skrócenie dystansu jaki przejechała biodrem po ziemi. Sam upadek był raczej mało kontrolowany. Podniosła się trochę chwiejnie, warcząc pod nosem obelgi w swoim ojczystym języku. Nic innego jej jednak nie pozostało, jak ponowienie gonitwy. Szybko zlokalizowała wilkora i wilkołaka. Postarała się wybrać taką trasę, by nie biec bezpośrednio na tego drugiego. Próbowała też jakoś się z nim bezpośrednio nie spotkać korzystając z tego co było wokół. Czy to oddzielić się od niego ścianą, jakoś nad nim przeskoczyć albo wyminąć go.

Przecież nie spodziewała się, że da jej spokój. Ale czy była gotowa na tego rodzaju atak to już inna sprawa. Podparła się szybko jedną łapą, by nie polecieć na plecy i zaparła się mocniej. Może i ustała, ale teraz albo się cofnie, albo musi go jakoś wyminąć przy bliskim kontakcie. Cofanie się nie miało najmniejszego sensu. Rzuciła się więc prosto na niego, w ostatnim momencie odskakując w bok. Nawet w tym niby człekokształtnym ciele używała czterech łap, to było jakieś takie bardziej normalne. Przy uskoku więc pochyliła się, by wybić się ze wszystkich czterech łap i przeskoczyć za wilkołaka, a potem po prostu kontynuować pościg. Miała za zadanie złapać malca, nie walczyć z wielkim. Skupiła się więc na tym, nie wdając się w spowalniające ją przepychanki.

I znów leżała. Zerwała się z ziemi, była już widocznie zmęczona, ale nie planowała się poddać. Właściwie to nie zakładała przecież, że jej się uda, dobrze wiedziała, że Fenrir będzie jej to skutecznie utrudniał i zapewne nie dogoni nawet wilkora. Ruszyła jednak za nim, skręcając jednak bardziej w kierunku ścieżki z przeszkodami i różnych instalacji służących do ćwiczeń. Nie wbiegnie prosto na niego, bo jak widać nie jest to najlepsza technika. Obserwowała ich, przy okazji starając się wyłapać coś z jego słów, o ile oczywiście zauważyła, że mówi. W końcu zdecydowała się ruszyć na wilkora, nawet jeśli był blisko Fenka.