Wizard's World

- Spierdalaj. - Nie żeby jej nie zaciekawił, ale nie pamięta by ktoś tak ja kiedykolwiek wkurzył. Wiedziała, że zrobił to celowo, prowokował go, wiedział jak to się skończy, a później niby opiekuńczy tatuś odsyła syna w paszczę lwa. Mimo wszystko w głosie nie było słychać nawet gniewu, jej nie sprowokuje. Zignorowała wszystkich, nie chcąc już się tym zajmować i po prostu wróciła do pokoju.

//zt

No i gapili się, ale czego mieli się spodziewać. Po prostu to ignorowała, jakby wcale żadne spojrzenie nie kierowało się na nich. Przystanęła przy barze i poczekała aż Fenrir zamówi co chciał.
- Ryż z kurczakiem. - Nic wymyślnego. Przystanęła gdzieś z boku czekając na jedzenie, tak by przepuścić też innych.

Przy stoliku przysunęła do siebie talerz i po prostu zaczęła jeść.
- Tak naprawdę to wymusił nauczenie się przemiany poza pełnią. Później chciał uczyć kontroli, końcowo jednak sama się tego uczyłam... - Jak zaczął tu odwalać, to już nawet nie próbowała go prosić o treningi, robienie wszystkim na przekór zdawało się go bardziej interesować.
- I opowiadał trochę o tym jak wygląda wymiar duchów... - Niedawno sama doświadczyła podróży w zaświaty i nie bardzo zgadzało się to z prezentowaną przez Liadona wizją.

- No tyle... Byłam wtedy niedługo po przemienieniu, ale też szybko przestałam z nim trenować, miał najwyraźniej ciekawsze alternatywy. - Nie sądziła też by ten jego sposób nauczania na nią działał. Nie najlepiej sobie na jego treningach radziła. Z początku po prostu starała się nie dać połamać.
- Inny niż w jego oczach. Może każdy widzi go inaczej? Dla mnie był masą lodowych krytarzy i cierpiących dusz... Z resztą między tymi duszami był też Sylvan. - Nie wiedziała czy Fenek też tam był. Mogła przypuszczać, że tak skoro był na zamku u Lorda przez dłuższy okres czasu.
Gdyby znała jego myśli zapewne by się teraz uśmiechnęła. Kto wie, może ktoś dostrzegł to dobro w nim, od którego tak bardzo uciekał.

Skończyła posiłek wysłuchując go. Dla Wiktora i tej małej kolorowej jaszczurzycy chyba okolica wyglądała tak samo jak i dla niej. Może kiedyś uda jej się trochę lepiej zrozumieć tamten wymiar. Widziała go i doświadczyła na własnej skórze może więc będzie jej łatwiej?
Pokręciła głową gdy zapytał czy coś jeszcze by chciała. Najadła się. Poczekała aż wróci do stolika i się podniosła.
- I co teraz? Wracamy do pokoi? - Nie było jeszcze późno, ale może wrażeń dość? Z resztą Ket nie spała w nocy czuwając nad nieprzytomnym Fenrirem. Chyba, że miał jeszcze coś do zaproponowania... Pewnie nie odmówi, mało rozrywek miała w twierdzy.