Wizard's World

Stała tam jak słup, aż poczuła dłonie kobiety na własnej skórze. Początkowo zadrżała, co mogło zostać błędnie odebrane, zaraz jednak zrobiła krok do tyłu i może trochę zbyt gwałtownie wyszarpała rękę z uścisku kobiety. Po sekundzie już jej nie było w pokoju, nie kłopotała się nawet zamykaniem drzwi, w końcu to ich interes. Szybkim krokiem ruszyła głębiej w korytarz, byle dalej od pary w ciemnym pomieszczeniu. Zdawała sobie sprawę, że odczuwany lek był zupełnie bezsensowny, ale wydarzenia z przeszłości chyba nigdy nie opuszczą jej głowy. Nagle odechciało jej się szpiegowania, bo jeszcze trafi jej się znaleźć w tym zamku jakiś pokój z futrzanymi kajdankami czy innymi cudacznymi gadżetami. Szła po prostu przed siebie, zupełnie skupiona na tym, by uspokoić kłębiący się wewnątrz lęk i odegnać obrazy widziane zarówno przed chwila, jak i kilka lat temu.

W sumie nie zwracała w tej chwili za bardzo uwagi na innych. Gdyby nie wewnętrzna walka jaka toczyła z własnymi lękami, zapewne przeprosiłaby wszystkich potrącanych, a nawet na nich nie wpadła. W końcu zwolniła kroku, powoli wyciszając się i w reszcie przystanęła. Spojrzała przez jedno z okien w korytarzu, o ile takowe tu były i wzięła głębszy oddech.
- Ki...? - Nie zdawało jej się i potwierdził to kolejny oddech, niosący ze sobą zapach zmiennokształtnej. Ale jak? Odwróciła się gwałtownie rozpoznając kolejną woń. Chyba to trochę zbyt dużo huśtawek emocjonalnych jak na jeden raz. Czuła, że drżą jej dłonie, ale chciała się przekonać. Nie mogła zapomnieć zapachu przyjaciółki, ale ten drugi był jej równie dobrze znany. Wiedziała, że chłopak jej nie pamięta, albo wtedy udawał. Minęło już tyle czasu, że nie powinno jej to ruszyć, a jednak. Ruszyła niepewnie i kierowała się za nosem.

Nie myliła się, byli tu. Tyko co oni robili w zamku i to razem? Zatrzymała się kawałek dalej i nagle... zwątpiła. Kimi wyruszyła na misję tak dawno temu, a Lucas... Nie chciała po raz kolejny czuć się tak źle jak na tamtym balu w Akademii. Nie podeszła, cofnęła się i oparła o jakąś ścianę, tak by nie móc zostać przez nich zauważoną. A trzeba było zostać na sali.

Głupia. Przecież nie tylko ona ma nos. Z tym, że Lucek nie powinien na jej zapach zareagować, w końcu jej nie pamiętał, a tu proszę. Przycisnęła plecy bardziej do ściany gdy wilkołak pojawił się znów w jej polu widzenia. Czyli poznał jej woń? Musiał, inaczej by się tak nie zachował, ale oznaczało to, ze na balu w Akademii udawał, że jej nie zna. Tym bardziej, że poznał jej zapach nawet jeśli pierwszy raz widzieli się po tym jak przestała być zmienno, więc i zapach jej się zmienił. A on i tak rozpoznał. Jak mógł? Dlaczego na balu się tak zachował? Wzięła głębszy wdech by uspokoić emocje.
- Cześć. - Właściwe zabrzmiało to jakby łykała słowa. Nie chciała się odezwać. Chciała znów być na sali. Uniosła wzrok i spojrzała na kota. Kimi, na usta Ket mimowolnie wstąpił uśmiech, stęskniła się. Wzroku wilkołaka jednak skrzętnie unikała.