Wizard's World

Rozumiała częściowo to podejście. Martwiło ją jednak czekanie, skoro Thes musiał się regenerować, muszą działać szybko. Już osłabiony pokazał na ile go stać.
- Powiesz mi o nim coś więcej? - Wątpiła by mogła mu wyrządzić jakąś krzywdę, ale może wpadnie na pomysł jak wspomóc Darka. Czy jest na coś wrażliwy, ma jakieś słabe punkty. A może uda zrobić się coś by szybciej go wytropić. Tak nalrawde znała tylko jego imię, wiedziała, że to twór Darka, i że wcześniej został rozdarty na pół i uwieziony. To właściwe nie dawało jej pola do popisu. Mówiąc, sama sięgnęła po swoją porcje i zaczęła jeść.

[mention]Dariusz Wyrm[/mention]

Co co słyszała nie napawało optymizmem. Wyglądało na to, że czy chciał, czy nie, powrót do właściwego ciała jest nieunikniony. Podążyła za nim wzrokiem i po chwili sama wstała, odkładając talerz z jedzeniem.
- Nie bardzo. Liczyłam, że będę mogła jakoś ci się przydać, ale z tego co słyszę, jesteś jedynym, który w jakikolwiek sposób może stawić mu czoła. - Przeszła się wzdłuż barierki z wyciągniętą dłonią, tak że przesuwała nią po górze balustrady.
- Jednak jeśli on się regeneruje... Czas działa na naszą niekorzyść. - Nie chciała już mówić o powrocie do jego ciała. Znał sytuację i sam wiedział, co ona ma go uczyć. Zatrzymała się kawałek od niego i zaczęła wpatrywać w krajobraz. Milczała dobre kilka minut nim znów otworzyła usta.
- Czego on właściwie chce? - Czy stwarzał dla nich zagrożenie? Tak. Ale właściwie po co, dlaczego, jaki miał w tym cel?

[mention]Dariusz Wyrm[/mention]

Zacisnęła pięści, wbijając sobie paznokcie w dłonie. Starała się pomóc jak potrafiła, a on ma tylko pretensje. Rozumiała jego złość, o dziwo niesamowicie ludzką i głupią, ale ona też się martwiła, to nie tak, że to jedynie jego problem. Wzięła głęboki oddech. Kłócenie się z nim nie przyniesie nic dobrego i choć było widać, że jest zirytowana, nie odezwała się. Wróciła na ławkę i usiadła. Wkurzało ja jak jest traktowana, tym bardziej, że była jego jedynym prawdziwym sprzymierzeńcem. Nikt nie omawiał z nim planów ataku, nikt nie doradzał, nikomu nic nie mówił. Nawet ona wiedziała tylko tyle ile udało jej się z niego wyciągnąć, a mimo to chciała pomóc.
Siedziała tak w milczeniu i patrzyła na materiał sukienki zaginający się na ugiętych kolanach i spływający luźno do ziemi. Dopiero gdy uspokoiła się na tyle, by być pewną, że nie wybuchnie i nie spowoduje kłótni, otworzyła usta.
- Przepraszam, nie wiem jak będzie wyglądać twoje przebudzenie. Próbuje analizować to co mówisz i szukać najlepszego rozwiązania. Nie mam pojęcia jaka jest jego moc, nawet twojej nie widziałam i nie pojmuję w całości. Staram się tylko pomóc. - Nie brzmiała pewnie. Bała się, że nawet te słowa mogą w obecnym stanie rozjuszyć Darka. Zmięła w dłoni ciemny materiał, cóż na takim chociaż nie będzie tak bardzo widać tych zagięć. Sięgnęła po szklankę soku, by zająć czymś ręce. Postawiła ją sobie jednak tylko na kolanach i tak siedziała.

[mention]Dariusz Wyrm[/mention]