Wizard's World

Przyglądała się, samej starając się delikatnie dłonią zbierać wodę z otoczenia, to akurat nie było trudne, choć nie opanowała tej czynności jeszcze na tyle, by móc robić to całkiem sprawnie. O zamrażaniu jej nawet nie marzyła, bo to zbyt wysokie progi. Pomyślała nawet, że może przydałoby się przyłożyć do nauki tych arkanów, bo póki co raczej była w tym dość słaba. Właściwie uczyła się ich kiedyś jedynie dla równowagi dla ognia, który był jej specjalnością. Doszła jednak do wniosku, że najniższy z poziomów to trochę zbyt mało. Przysłuchiwała się instrukcjom, starając się zapamiętać jak najwięcej i samej może nawet cos z tego wywnioskować? Ogólna teorię zamrażania znała, tylko co z tego, jeśli nie wiedziała jak pokierować magią by ona zareagowała w taki sposób?
Uniosła brew, gdy wszyscy uczestnicy zabawy zamarli i przerwali zabawę. Zaśmiała się cicho i ruszyła w ich kierunku.
- Wracajcie, nie mam nic przeciwko takiej zabawie. - Nawet przyjemnie oglądało jej się ten spektakl.
- Może nawet, któryś by mnie tego nauczył? - A co jej szkodzi? Już w Cross wiedziano, że Ruda bawi się raczej ogniem. Podczas Turnieju nawet nadano jej cos w rodzaju pseudonimu. Nie zamierzała ukrywać, że jeśli chodzi o naturę wody, cóż jest gorzej niż przeciętnie, ale przecież nie we wszystkim można być mistrzem.

Serio? Miło, bardzo. Ale co miała zrobić? Ruszyła po prostu dalej z nieprzyjemnym uczuciem olania. Nie zamierzała jednak nic z tym robić, bo co, zmusi ich by zawrócili? Strata czasu, energii, w dodatku bez większego sensu. Po kilku minutach marszu, zdecydowała się wrócić na sale, bo chłód zaczynał jej już bardzo doskwierać. Skrzyżowała ręce z zimna i trochę przyspieszyła kroku. Droga nie zajęła długo, w końcu nie zapuściła się aż tak głęboko w ogród.

Właściwie w tym miejscu było tylu ludzi, ze co chwila ktoś się o nią ocierał, popychał, czy szturchał. Nie przepadała za tłumem i w tej sytuacji nie czuła się zupełnie swobodnie. Nauczyła się jednak ignorować to uczucie, gdy wymagała tego sytuacja. Obejrzała się za siebie, ale raczej nie bardzo przykładała uwagę do tego, kto był odpowiedzialny za to szturchniecie. Nie żaby nie podejrzewała Lucka, o ile nadal jej wrażenie o nim było aktualne, to wcale nie zdziwiłaby się co do takiego zachowania. Zignorowała to jednak i weszła między tłum. Po chwili udało jej się dostrzec dziewczynę, oczywiście w towarzystwie Kenta. Ruszyła w ich kierunku z uśmiechem.