Wizard's World

Próbuję dotrzeć w kolejne miejsce pomocy. Jestem ostatnio tutaj wolontariuszką i próbuje dowiedzieć się jak najwięcej na temat tego miejsca, by jak najlepiej pomagać ludziom, którzy potracili dachy nad głową i bliskich. Na pewno dla każdego kto tutaj mieszka nie jest to łatwe, a ja próbuję pomóc tym najbardziej dotkniętych najazdem. Miałam się umówić na kolejny wolontariat, ale daje sobie za dużo roboty. Ja już nie wyrabiam z tym wszystkim co się tutaj dzieje i tym ile mam pracy na głowie. Wiem, że robię to w słusznej sprawie więc nie narzekam, a staram się jak najlepiej wypełniać obowiązki. Idę w to miejsce patrzę na zegar kościelny, który znajduje się na ratuszu i...o nie spóźniam się. Miałam być na 9:00, a jest 9:10 więc już jestem po czasie. Wiem, że są dwie drogi jedna jest dłuższa druga krótsza, ale niebezpieczniejsza, bo przez ciemne i wąskie uliczki między budynkami. Przyśpieszam więc kroku i idę w stronę tej drugiej opcji, bo wiem że muszę dotrzeć na czas. Biegnę więc, uliczki są coraz bardziej zacienione i wąskie, aż trafiam do części uważanej za jedną z najbardziej niebezpiecznych w mieście. Gdy idę tak przez zaułki, nagle słyszę jakiś dziwny dźwięk w oddali, jakby coś się przewróciło coś ciężkiego i metalowego. Idę więc dalej już troszkę bardziej uważna na to co się wokół mnie dzieje, aż słyszę zbliżające się odgłosy, kroki. Z każdym krokiem czuje się coraz bardziej się boję i denerwuję. Zatrzymuje się, napinam się, by w razie czego zareagować i nasłuchuje kroków.

Freya troszkę się rozluźniła gdy wyszła dwójka mężczyzn, w końcu co dwójka pijanych osób może jej zrobić, prawda? No tak, ale pomimo że była odrobinę mniej przygotowana do ewentualnej ucieczki to wciąż się bała. Nie wiedziała kto to jest, ani jakie ma zamiary, ale no cóż było to na pewno lepsze niż jakiś potwór, czy inne niebezpieczeństwo. Na początku nawet wydawało jej się, że jej nie widzą, ale najwyraźniej była w błędzie, bo właśnie jeden z nich odezwał się do drugiego o niej i zaczął ciągnąć go w jej kierunku.
- Tak?- Zapytała się Freya, by może lepiej poznać ich zamiary.

[mention]Los[/mention]

No cóż, najwyraźniej byli na tyle pijani żeby nie usłyszeć jej pytania. Troszkę się tym zaniepokoiła toteż spięła mięśnie i poczekała na następny ruch mężczyzn. Jeden z nich uśmiechnął się do niej i pokazał swoje duże braki w zębach, a potem zaczęli w jej stronę się dalej zbliżać. Zdziwiła się lekko, a potem pomyślała, że i tak nie ma co się pytać o ich zamiary, bo po pierwsze, byli pijani i po drugie nie było to najlepsze miejsce, czas i osoby żeby nawiązywać kolejne znajomości. Odwróciła się więc szybko na pięcie i poszła w dalszą drogę.

[mention]Los[/mention]

Freya znała i spotkała się już z takimi typami osób, można wręcz powiedzieć, że wszędzie są tacy mężczyźni. Mają wiele powodów, to albo próbowali porwać dziewczynę z dala od ludzi, albo coś ukraść, albo po prostu szukali kogoś do pobicia, ale to zwykle wydarzała się wśród osobników płci męskiej. Nie chciała mieć żadnych kłopotów, dlatego też napięła mięśnie w razie do ucieczki i powiedziała:
- Nie szukam problemów, więc proszę odejdź- Miała nadzieję, że to pomoże a jak nie to była już gotowa zamienić się w fenka i schować się niedaleko w jakieś małej szczelince.
[mention]Los[/mention]

Freya w plecaku nie miała za dużo wartościowych rzeczy, ale nie chciała by ten jej coś ukradł, a na takiego wyglądał i najwyraźniej miał takie zamiary. Facet jednak przygwoździł ją rękami, więc nie miała szans ucieczki razem z swoim dobytkiem. Tak już było powiedziane nie lubi wplątywać się w kłopoty, a co najważniejsze w bijatyki, a jeżeli chciała wyjść bez szwanku na zdrowiu na spotkaniu musiała otworzyć plecak. Sięgnęła wiec szybkim ruchem za plecy do niego i otworzyła trzęsącą się ręką. Można było zauważyć, że nic tam nie ma oprócz notatnika z ołówkiem i gumką oraz książki zatytułowanej ,,Hamlet".
- Proszę, nic tam nie ma, widzisz?