Dom Nari i Mortena

[Tkacz Losu]

Niewielki dom.
Pierwsze co wita gości to mały przedpokój z wieszakiem i szafką na buty. Kawałek dalej na całej dolnej powierzchni umiejscowiona została kuchnia z całym umeblowaniem, która jest połączona od razu salonem/jadalnią. Mieści się w niej stół, 4 krzesła i kanapa.
Na pierwszym piętrze zaraz koło schodów są dwie pary drzwi, po lewej wchodzi się do Mortena a po prawej do Nari. Oba pomieszczenia są tak samo umeblowane i tej samej wielkości. Łóżko, szafa, biurko, krzesło i szafeczka nocna. Na wprost schodów idą kawałek dalej znajduje się niewielka łazienka z prysznicem, toaletą i umywalką.

[Nari Orecev]

- Daj mi chwilę - powiedziała jednocześnie tańcząc. Pomimo wypowiedzianych słów była cały czas skupiona na krokach, nie szło jej za dobrze w mniemaniu dziewczyny. Niby dobrze tańczyła ale coś jej ciągle przeszkadzało. Skończyła układ zmęczona jak diabli - Słucham - podeszła do radia wyłączając je.
Podeszła do stołu siadając na krześle czuła jak nogi jej się trzęsą, dawno sobie nie dała tak popalić a to były efekty zaniedbania.

[Takaro]

No to poczekał siadając i przyglądając sie w milczeniu.
-O co chodzi? Zrobiłem coś nie tak? Jakoś dwa dni temu byłaś taka wesoła i w ogóle a od wczoraj czuje się jakbyś mnie odstawiła na bok- No nie umiał jakoś zebrać w słowa to do dokładnie miał na myśli. Starał się do jakoś dobrze określić tak aby nie przeklinać i aby jakoś dało się go zrozumieć.

[Nari Orecev]

Oparła się wygodnie o oparcie - A dziwisz mi się? Może byłam pijana ale pamiętam co do mnie mówiłeś - wypiła całą wodę - Nie chcesz żadnych numerów i nic nie zaczynam to w czym problem? - zapytała chłopaka - No chyba, że wolisz spać tutaj - wskazała na kanapę. Podniosła się dolewając wody do naczynia wróciła na miejsce - Robię co chciałeś i nie musisz być miły, rozumiałam za pierwszy razem Twój przekaz - przeciągnęła się - Coś jeszcze? - zapytała. Jeśli on nic nie powiedział to poszła do łazienki pod dłuższy prysznic, jej ciało tego potrzebowało. Zmyć to zmęczenie i dać się relaksować mięśniom.

[Takaro]

Nadal nie rozumiał. Nie uważał aby powiedział czy zrobił coś nie tak. Słowa jakie zacytowała nie są przecież czymś obraźliwymi.
-Nie rozumiem nadal- Stwierdził siedząc ale i niezależnie od odpowiedzi nie zatrzymywał jej. Nie zrobił nic złego a mimo to chciał no jakaś ją ucieszyć to nawet kupił kwiaty, to, ze nie garnął by je włożyć do wazony i trochę im sie zdechło to inna sprawa. Dzisiaj też przejdzie się. może ruch jakoś pomoże mu ogarnąć co robi nie tak.

[Nari Orecev]

Nie chciała na niego patrzeć ale się odwróciła - Czego nie rozumiesz? Tego, że robię to co chciałeś? Jeśli nie masz ochoty ze mną przebywać w każdym moim stanie to po co to wszystko? - jeśli jest mu wygodnie tylko wtedy kiedy on chce to ona podziękuje. Nie czekała na odpowiedź chłopaka poszła zrobić to co miała. Przygotowała ciuchy na jutro bo zamierzała wstać wcześniej aby jeszcze poćwiczyć przed pracą i po też pewnie to zrobi ale już z partnerem.
Położyła się do łóżka zasypiając.

[Takaro]

Nic nie powiedział. Bo nadal nie rozumiał o co jej chodzi. Nie uważał aby zrobił coś nie tak. Przecież nawet chciał ja przytulić wtedy aby czuła się lepiej. No bo niby bywało jej lepiej i lubiła. Odtrąciła go to co ma robić. Wyszedł z domu, wcześniej sie ubrał. Zabrał jeszcze torbę zeszyt i cos do pisania.
zt

[Nari Orecev]

Tak on zawsze nie robi nic, nigdy nie jest tym który zrobi coś źle. I jak zwykle dalej nic nie rozumie a ona tylko stosowała się do tego co sam chciał. To co mu chodziło? Wyraził się jasno więc dostosowała się.
Wstała wcześniej niż zawsze od dłuższego czasu, wyszykowała się do pracy i nie patrząc na to czy wrócił Takaro czy nie wyszła z domu. Ma teraz inne rzeczy na głowie niż martwienie się o kogoś kto nigdy nic nie rozumie.

zt