Dom Nari i Mortena

[Tkacz Losu]

Niewielki dom.
Pierwsze co wita gości to mały przedpokój z wieszakiem i szafką na buty. Kawałek dalej na całej dolnej powierzchni umiejscowiona została kuchnia z całym umeblowaniem, która jest połączona od razu salonem/jadalnią. Mieści się w niej stół, 4 krzesła i kanapa.
Na pierwszym piętrze zaraz koło schodów są dwie pary drzwi, po lewej wchodzi się do Mortena a po prawej do Nari. Oba pomieszczenia są tak samo umeblowane i tej samej wielkości. Łóżko, szafa, biurko, krzesło i szafeczka nocna. Na wprost schodów idą kawałek dalej znajduje się niewielka łazienka z prysznicem, toaletą i umywalką.

[Takaro]

Nie rozumiał tego jej zachowania, tego jej tonu głosu, tego wszystkiego. Co było z nią nie tak raz jest w porządku, potem ryczy potem atakuje co z tą kobieta jest nie tak. Warknął po nosem i się wkurzył. Za dużo było to na jego łeb. Starał się a tutaj taka chujnia. Wkurzyło to go. Za dużo, nie radził sobie z tym już. Chciał i starał się i co z tego. Wstał ze stołu zmieniając się i rozwalił stół. Ryknął głośno demolując wszystko dookoła. Wpadł w pewien amok wywołany swoją bezradnością i brakiem zrozumienia.

[Nari Orecev]

Chodząc w tę i z powrotem usłyszała co dzieje się na dole - No kurwa pięknie - warknęła pod nosem. Otworzyła drzwi schodząc na dół a to co ujrzała było okropne - Zwariowałeś?! - krzyknęła. Nie dość, że wszystko połamane i zrujnowane to jeszcze ten świruje - Dlaczego to zrobiłeś?! - wciąż miała uniesiony głos. Może gdyby sama nie była wściekła zareagowała by inaczej i próbowała go jakoś uspokoić a tak? Tak już nic nie było w porządku.

[Takaro]

A tak? A tak tylko go bardziej denerwował. Widząc ją rzucił w jej stronę krzesłem. Ryknął na nią i rzucił się w jej stronę aby to przywalić jej z łapy /s20/. Czyżby problemy z agresją wróciły? Może.

[Nari Orecev]

Nie była przygotowana na atak krzesłem to też nim oberwała a widząc wilkołaka lecącego w jej stronę - Ogarnij się! - szybko pozbierała się unikając /37z/ łapy Blondyna. Dobyła niedawno zakupiony sztylet obracając go w dłoni tak aby był rękojeścią do Takaro, nie zamierzała go ranić. A uderzyć go w kark /30s/ aby stracił przytomność podczas wykonywaniu manewru. Zastanawiała się czy jej się uda, dawno takich rzeczy nie robiła. Co prawda ciało miała sprawne a adrenalina płynąca obecnie w jej żyłach ukrywała ból związany z uderzeniem.

[Takaro]

Może i uniknęła ataku i nawet uderzyła wilkołaka, tylko taka siłą to za mało aby powalić taką górę mięsa. Do tego ta góra zaatakowała ponownie pazurami /s32/ ażeby zaraz zaatakować drugą łapą /s38/. Ciasnota pomieszczeń ani trochę nie grała pomocniczej funkcji dla żadnej ze stron. Trzeba jednak sobie z tym radzić.

[Nari Orecev]

Dziewczyna nie wpadła na to aby samej się przemienić a widząc kolejny atak zablokowała /33w/ go, niestety na kolejny nie zdążyła się odpowiednio przygotować /36w/. Poleciała na ścianę i na niej się zatrzymała, Takaro drapnął ją w jedną rękę - Super, nie potrafisz nic powiedzieć tylko uciekasz a teraz jeszcze atakuje. No pięknie - warknęła pod swoim nosem. Wątpiła aby cokolwiek ogarniał pod tą pustą Blond czupryną. W mogłaby użyć słowa klucz, nie pomyślała o tym bo wciąż była na niego zła.

[Takaro]

Warknął i zamachnął się ponownie i przeorał ścianę nad jej głową, tak konkretnie /s50/. Tak, że nie tylko tynk sie posypał ale trochę cegły też i sie tak lekko zakurzyło. Kolejne uderzenie, które było równie silne ale nie aż tak, skończyło na rozwaleniu wejścia do kuchni /s46/. Po tych czynnościach chłopak skierował swoją agresję na inne meble.

[Nari Orecev]

Dziewczyna przygotowała się do kolejnego ataku ze strony Blondyna chcąc zablokować uderzenie zasłaniając głowę rękami. Zamiast ciosu poczuła jak kawałki domu sypią się jej na głowę. Powinna ale nie odczuwała lęku przed Takaro ani tym co robił.
Wyprostowała się starając się wypatrzeć w obłokach kurzu co robi obecnie chłopak pomijając odgłosy rozwalanie czegoś - Stój! - krzyknęła przypominając sobie komendę. Nie miała ochoty remontować całego domu a na to się zapowiadało. Schowała sztylet do pochwy

[Takaro]

Wyżywał się właśnie na szafkach kiedy padła komenda. Poruszył uchem i otrzeźwiał. Zatrzymał się i stał nic nie robiąc. Zaczął sobie zdawać, ze trochę go nerwy poniosły. Stał do niej plecami. Nie ruszał nawet ogonem, który miał opuszczony swobodnie.

[Nari Orecev]

Spuściła z tonu - Odwróć się - poleciła nie ruszając się z miejsca. Trzymała się za zranioną rękę, do jej świadomości zaczynał docierać ból związany z oberwaniem krzesłem. Oparła się o resztki ściany a jak się nie posłuchał ponowiła słowa. Dalej była zła ale już nie za słowa ale za to co zrobił.