Dom Fenrir'a i Bjorn

[Ketsueki Ōkami]

Siedziała tak, z głową opartą o łóżko, rękami zwiększonymi po bokach i z urwanym guzikiem w dłoni. Uniosła głowę słysząc głos Fenka tak blisko i spotkała się z jego spojrzeniem. Postarała się o jakiś drobny uśmiech.
- Boli mnie głowa i nie mam siły. - Walka z dwoma guzikami była teraz równie męcząca co długi bieg. Cierpliwości też jej w tej chwili brakowało.
- Zimno. - Jęknęła, jednocześnie unosząc jedną rękę i wznawiając walkę z guzikami, z zerowym jednak skutkiem.

[Fenrir Labdakid]

Mężczyzna patrzył się na nią wiedzą, że jutro będzie żałowała swoich poczynań z alkoholem.
Gdy odpowiedziała na jego pytanie, zastanowił się chwilę - Dobrze, pomogę Ci - nie był zachwycony ale przy jej prędkości przebierania to na pewno szybko nie skończy. Rozłożył koszulkę przekładając ją Ketsueki przez głowę a ta się wsparła na ramionach - Mogę? - zapytał nim zaczął pomagać kobiecie z rozpięciem guzików. Nie zamierzał wykorzystać sytuacji w jakiej się oboje znajdowali bo on stanowczo miał przewagę, chciał tylko aby ona już poszła spać.

[Ketsueki Ōkami]

Nie miała nic przeciwko pomocy. Na niej prędzej te ubrania wyschną, nim ona sama zdąży się przebrać. Jemu ufała i choć nie czuła się do końca komfortowo, sytuacja nie była aż tak trudna.
- Mhm. Przepraszam, nie chciałam sprawiać kłopotu. - Czuła się winna. On powinien spać, a ona zdychać w domu, nie u niego.
Gdy zaczął rozpinać guziki, wbiła wzrok w zagłębienie między jego obojczykami i tak siedziała zawstydzona. Czuła jak strach powoduje przyspieszenie oddechu i bicia serca, ale chyba nie tylko strach się tu pojawił.

[Fenrir Labdakid]

Fenrir kiedy otrzymał zgodę zaczął pomagać Ketuseki w rozpoznaniu guzików. Kiedy było to możliwe powoli zsuwał z niej górną garderobę aby zaraz naciągnąć na nią suche odzienie w miarę możliwość z jak najmniej odsłoniętym ciałem rozmówczyni - Nie przepraszaj - przerwał na jakiś czas patrząc w srebrne oczy kobiety. Potrząsnął głowa skupiając się teraz tylko na zadaniu i tym aby jak najszybciej poszła spać. To było dla niego teraz najważniejsze.
Gdy już skończył z górną częścią ubioru, wilczyca miała naciągnięta na sobie jego koszulkę, wystarczyło teraz aby wyciągnęła ręce przez rękawy.

[Ketsueki Ōkami]

Nie przeszkadzała mu w przebieraniu jej, choć w pewnym momencie pojawiło się drżenie, którego za nic nie mogła powstrzymać. Zacisnęła pięści i spróbowała wyrównać oddech by się uspokoić. Zadziałało to raczej odwrotnie, przygryzła jednak tylko wargę i nadal siedziała nieruchomo, aż nie skończył ściągać jej koszuli i nie naciągnął na nią swojego ubrania. Uniósła ręce by przełożyć je przez rękawy i gdy to się udało, podniosła się do klęczek i objęła Fena za szyję.

[Fenrir Labdakid]

Mężczyzna wyczuł jak ciało kobiety drży zastanawiając się czego jest to dokładnie przyczyną. Myśli biły mu się między jej strachem a tym, że musiała mocno zmarznąć.
Nie przypuszczał, że Ketsueki będzie miała jeszcze siłę się podnieść. Jak go objęła, to on zrobił to samo - Zaraz będziesz mogła się położyć - rzekł spokojnie, cicho teraz czekało trochę trudniejsze zadanie. Podniósł się przytrzymując kobietę, poprawił na niej koszulkę a później położył swoje dłonie na jej biodrach aby wyczuć obrzeże spodni. Kiedy mu się to udało przesunął rękę do rozporka rozpinając wilczycy odzienie - Dasz radę stać sama? - zapytał oczekując odpowiedzi nim zacznie.

[Ketsueki Ōkami]

Zawsze powody drżenia mogły być dwa i ta teza była chyba najbliższą prawdy. Jeszcze trochę sił miała, ale starczały jednie na jakieś proste, nieskomplikowane ruchy, do tego musiała się chwilę do nich zbierać. Nie sprawiała problemów przy podnoszeniu, nawet starała się mu trochę pomóc, ale chyba niewiele to dało.
- Tak, dam. - W razie czego przytrzyma się czegoś. Powinna sobie chwilę poradzić, do tego za plecami miała łóżko, jak poleci to istnieje spotere prawdopodobieństwo, że upadnie na nie.

[Fenrir Labdakid]

Upewniwszy się, że kobieta zaraz nie wywinie orła nieco się nachylił. Złapał za szlufki od spodni powoli zsuwał z niej mokry ciuch, było nieco trudne przez to że były mokre. I nie małego doznał szoku kiedy wyczuł, że Ketsueki nie ma na sobie bielizny. Uniósł wzrok mówiący „Na prawdę?” ale zaraz wrócił do czynności. Ściągając jej spodnie nie mógł się oprzeć aby nie dotknąć całkiem przypadkiem jej nagiej skóry, co uczynił raz przejeżdżając palcem wzdłuż lini od uda do kolana wraz z odzieniem.
- Usiądź - polecił nim całkowicie pozbawił Ketuseki spodni.

[Ketsueki Ōkami]

Gdy na nią spojrzał, ona też zatrzymała oczy na jego twarzy. Nie rozumiała o co mu chodziło. Dla niej to jak się ubierała było zupełnie normalne. Co prawda kiedyś jej brak ubierania bielizny był uzasadniony bardzo częstym noszeniem kimon. Teraz też lubiła je zakładać, ale do pracy nie był to odpowiedni strój. Nawyk nie noszenia tej części ubrania jednak pozostał.
Czując dotyk jego palców na swojej skórze, jęknęła cicho zaskoczona tym bodźcem. Przygryzła wargę i posłusznie usiadła na łóżku. Uniósła trochę nogi, ułatwiając mu zdjęcie spodni.

[Fenrir Labdakid]

Chciał dokończyć czynność lecz najpierw sięgnął po kołdrę nakrywając wyższe parię ciała kobiety. Po tym jak zareagowała na jego dotyk wolał już nie ulegać więcej pokusom.
Ketuseki na sam koniec pomogła podnosząc nieco swoje nogi. Fenrir ściągnął każdą nogawkę pojedynczo, mniejsze ryzyko że ściągnie ją niechcący z łóżka. Po skończonym przebieraniu zebrał cichu Białowłosej rozwieszając blisko maszyny grzewczej. Do rana powinny wyschnąć, powrócił do Ketuseki dokładniej ją okrywając pościelą - Prześpij się - rzekł spokojnie ruszając do drzwi.