Dom Ketsueki

[Ketsueki Ōkami]

Nie bardzo się orientowała jak to wszystko działa w tego typu miejscach. Nie mogła więc ocenić czy coś straciła czy nie.
- Przekonam się. - Rzuciła wesoło. Sama tańczyła, choć jak sądziła, jej umiejętności nie nadałyby się w takim miejscu. Słysząc jak się zgadza, oczy jej się zaświeciły i niemal podskoczyła.
- Dziękuję. - Gdyby byli obok siebie, zapewne już by go przytuliła, ale że obecnie dzielił ich stół, jedynie patrzyła na niego z szerokim uśmiechem.

[Fenrir Labdakid]

Nie będzie jej mówił co ma robić a czego nie jest dorosła i jak to już sama powiedziała przekona się.
Widząc szeroki uśmiech kobiety sam się lekko do niej uśmiechnął.
Podniósł się z miejsca - Będę już szedł - rzekł spokojnie - Dziękuję za herbatę - skierował się do drzwi. Tam zaś zaczął zakładać buty - Będę po pracy - dodał nim wyszedł.

[Ketsueki Ōkami]

Skinęła głową gdy zaczął się zbierać, nie mógł tu długo zostać, w końcu był w pracy. Ruszyła za nim do wyjścia i zatrzymała się przed zejściem ze stopnia.
- W takim razie do zobaczenia i spokojnej pracy. - Pożegnała go z uśmiechem. Gdy wyszedł wróciła do salonu, jeszcze chwilę posiedziała przy herbacie i dokończyła szkic. Po tym zgarnęła zastawę ze stołu, pomyła naczynia i uznała, że trzeba trochę posprzątać dom, czym od razu się zajęła.

[Fenrir Labdakid]

Założył buty, skinął na pożegnanie ruszając do pracy. Za nim jednak tam dotrze ma kilka spraw do załatwienia po drodze. Do tego się przejdzie na patrol, dawno na nim nie był a przydałoby się zobaczyć niektóre rzeczy samemu.
Od jakiegoś czasu odpuścił sprawę nie tylko wybuchu ale i tego co się dzieje na dole pamiętając pewne słowa. Zastanawiał się czy to właśnie dlatego świat przestępczy ucichł.
Zniknął w oddali.

zt

[Ketsueki Ōkami]

Sprzątanie poszło szybko, ostatnio znów wpadła w swój zwykły rytm. W międzyczasie wypiła jeszcze jedną herbatę i nawet coś tam wrzuciła do ust. Dopiero jednak po skończonym sprzątaniu usiadła do większego posiłku. Wypuściła jeszcze Perrito do ogrodu, w końcu nie będzie leżał w salonie cały dzień. Sama po skończonym posiłku, przebrała się i wyszła do ogrodu, by tam trochę popracować.

[Fenrir Labdakid]

Fenrir przyszedł po pracy tak jak obiecał jednakże nie była to wczesna godzina. Był jednak w domu aby się przebrać i umyć.
Będąc już pod drzwiami Ketsueki zapukał oczekując towarzyski dzisiejszego wyjścia. Nie sądził aby tam jej się spodobało ale nie mu to oczeniać.

[Ketsueki Ōkami]

Skończyła prace w ogrodzie i poszła się umyć. Po tym przebrała się w coś bardziej wyjściowego i usiadła w salonie ze szkicownikiem. Nie spieszyło jej się bardzo, w końcu klub był otwarty do późna. Nawet nie wiedziała ile czasu minęło, nim usłyszała pukanie. Wstała i ruszyła do drzwi. Niby spodziewała się kogo za nimi zobaczy, ale i tak najpierw uchyliła jedynie drzwi i otworzyła je szerzej dopiero gdy zobaczyła Fena.
- Cześć, sekundę, tylko założę buty. Chyba, że chcesz wejść na chwilę? - Nie musieli iść od razu, ale w razie czego była gotowa. Cofnęła się o krok, nie zamykając drzwi i sięgnęła po buty.

[Fenrir Labdakid]

Czekał aż otworzy drzwi a gdy się tak stało lekko się uśmiechnął - Witaj ponownie - rzekł spokojnie a na zaproszenie do domu odmówił. Nie to, że nie chciał. Po prostu praca dzisiaj za tym biurkiem go wynudziła i nie miał ochoty tak zaraz ponownie gdzieś siadać.
- Możemy iść? - zapytał nim ruszył do klubu.

[Ketsueki Ōkami]

Skinęła głową na jego odmowę, w końcu byli umówieni na wyjście. Ubrała buty i zgarnęła torebkę z wieszaka, już wcześniej przepakowała do niej potrzebne rzeczy.
- Możemy iść. - Uśmiechnęła się i wyszła, zamykając za sobą drzwi na klucz. Perrito wciąż był w ogrodzie i na pewno będzie pilnował domu, ale wolała się zabezpieczyć. Po tym ruszyła do bramy, którą po wyjściu też zakluczyła i mogli już ruszyć w stronę klubu.

//zt x2

[Fenrir Labdakid]

A jednak dowódca miał obiekcje aby wypuścić osobę nie znającą jego zwyczajów i zachowania z domu nie myśląc o tym, że nic się nie stanie. Możliwe, że kobieta nie dałaby rady sama sobie z nim. Tu na prawdę potrzeba większej siły niż "lekkiego" pociągnięcia.
Zatrzymał się przed bramką nie wchodząc dalej gdy Białowłosa przestąpiła próg swojej posiadłości - Wybacz ale będę się zbierał - rzekł spokojnie. Skłonił się, a zaraz po tym ruszył w nieokreśloną stronę.

Z.t.