Wizard's World

Mógł się tego po niej spodziewać. Uśmiechnął się lekko.
-To zapraszam do biblioteki, myślę, że jest szansa na jakiś wolumin jakiegoś ciekawego tomu- Wszystkich pozycji nie pamiętał. Zresztą, nie miał pojęcia jakie już kobieta przeczytała a jakie też nie.
Kolejne jej słowa zaskoczyły mężczyznę i to w nieudawany sposób.
-Zasmucę ale w tym mieście takich zapisów nie ma- Tego był pewny całkowicie- Nasza mowa nie jest czymś, czym chcemy się dzielić- Nie ukrywał kim jest. Zdawał sobie sprawę, że ta powinna to wiedzieć. Miał takie założenia, może i błędne ale jednak. Mowa, kultura... Nie oni się tym nie chcą dzielić, nawet jak król ludzi te słaba rasę, jak i ich ojciec.
-Śmiem zapytać, dlaczego chce Pani zagłębiać jej tajniki?- Odłożył znowu prawie już pusty kubek. Zdjął okulary, bo śnieg już robił swoje i nic nie widział.
-Ahh... Rozumiem- Założył sobie okulary z powrotem na nos. Nie będzie drążył. Kobieta nie ma żadnego obowiązku zwierzać mu się w czymkolwiek.

Tego mogła się spodziewać. Uśmiechnęła się, cóż liczyła na jakieś konkretne polecenie, z drugiej strony nie oczekiwała, że pamięta dokładnie wszystkie księgi z biblioteki i przywoła jakąś na już.
- Z pewnością skorzystam. - Tak, to będzie dobry pomysł. Z resztą lubiła sama szukać sobie czegoś do czytania. Zawsze mogła przejrzeć kilka ksiąg i wybrać te, których zawartość wydawała się interesująca.
- Cóż, spodziewałam się podobnej odpowiedzi. - Zawsze ciężko było o naukę akurat tej rzeczy.
- Jest to język, którym posługuje się mój mąż oraz jego lud. Ponadto jest to wiedza, możliwość poszerzenia horyzontów. - Nawet nie wyobrażała sobie, jak wiele informacji mogło być dostępnych jedynie w zapisach w ich języku.
- Czy zbyt dużym nietaktem byłoby poproszenie o udzielenie lekcji? - Odwróciła się do niego i wyprostowała. Takiej prośby nie ładnie byłoby wypowiadać bez patrzenia na rozmówcę i z łokciami opartymi o mury.

Taka opcja byłaby najlepsza. Khalid dużo wie i dużo pamięta ale nie nie potrafi wejść w czyiś umysł czy też zgadywanie nie wychodzi mu najlepiej.
Trzymał kubek w obu dłoniach. Słuchał jej i analizował sobie w głowie wszystkie opcje, możliwości i odpowiedzi. Zaś po wypowiedzeniu przez nią pytania, zaskoczył się. Spoglądał na nią i milczał. Gdyby byłą to zwykła śmiertelniczka, doznałaby niemiłego ale nagłego wypadku i wszelaka jej wiedza o nich by znikła, bez potrzeby marnowania czasu. W przypadku tej osoby nie było mowy o takiej opcji.
-Nie taktem, owszem- Opowiedział jej zgodnie z tym jak uważał- Nie mogę jednak odmówić, jeśli tego Pani chce- Dodał kłaniając się jej nonszalancko.

Uniósła brew, nie kryjąc jednak zadowolenia w wyrazie twarzy. Nie koniecznie w tej chwili rozumiała dlaczego to miałby nie móc odmówić, taki obrót spraw jednak jej odpowiadał.
- Proszę więc ten nietakt wybaczyć. Będę wdzięczna za okazaną pomoc. - Wcale nie miała zamiaru się wycofać. Już wcześniej wiedziała, że zbyt chętnie się z nią tą wiedzą nie podzielą - czy to Khalid czy inny przedstawiciel ich rasy. Szkoda by było zmarnować te okazję.
- W ramach przeprosin i może mniej formalnego wstępu, do jak liczę naszych spotkań, zaproszę Pana na herbatę? Chyba, że preferuje Pan coś innego? - Dla niej bez różnicy, mógł być alkohol czy też jedzenie.

Skinął lekko głową.
-To proszę wybrać termin, jestem niestety wolny tylko popołudniami jak i w weekendy- W końcu pracował i lubił to robić. Nie miał w zwyczaju urywania się z roboty.
-Takiej propozycji nie mógłbym odmówić-Co za przekupna bestia. Wystarczy kawa i ciasto i sprzedany- Preferuje kawę z ciastkiem- Tak no i się określił jakoś. Kobieta w końcu sama to zaoferowała.

- Mogę się dostosować. Jeśli odpowiadają Panu weekendy może być wtedy, chyba, że woli Pan w te dni odpocząć. Wtedy możemy spotykać się w tygodniu, w dogodnych dla Pana godzinach. - Ona nie pracowała, mogła więc odpowiednio ułożyć sobie plany. Właściwie może nawet poszukałaby sobie jakiejś roboty, tak żeby po prostu się czymś zająć.
Uśmiechnęła się do Khalida i wskazała ręką na schody, prowadzące w dół murów. Sama powoli zaczeka się tam kierować.
- Więc jeśli czas Pana nie nagli, zapraszam na kawę i ciastko. - Kawiarnia będzie tu pasować najlepiej. Ostatnio się przekonała, że ciasta mają tam naprawdę smaczne.

Mógłby się z nią tak przekomarzać ale nie miał jednak na to sił. Pewnie przegrałby takową potyczkę.
-Mam bardzo dużo.. czasu- Ponownie lekko skinął głową i zaczął iść po schodach. Z chęcią z nią porozmawia i może pozna. Lubił powiększą swoją widzę. Z naturalnym dla niego uśmiechem szedł, co jakiś czas poprawiając tylko okulary.
-Proszę, niechaj Pani prowadzi- Zasugerował jej.

Nie uzyskała konkretnej odpowiedzi. Zastanowiła się więc sama.
- Cóż, więc jeśli Panu odpowiada, wybrałabym weekendy. - Syl wtedy będzie miał ciężej dostać wolne, w końcu pewnie będzie więcej klientów. Nie będzie się musiała martwić, że nałoży jej się na naukę jakiś inny plan.
Uśmiechnęła się do niego i ruszyła w kierunku kawiarni. Skoro mu się nie spieszyło, nie pędziła, a szła spacerowym tempem.

//zt

W zagajniku niedaleko murów, w nocy pojawił się wilk. Spory jak na zwykle zwierzę, ale czy ktoś go zauważył? Nie był zagrożeniem dla miasta, z resztą wyglądał na osłabionego. Schował się w najgłębszych krzakach, w jakimś zagłębieniu i zasnął. Nie minęło kilka chwil, a zamiast wilka, wśród gałęzi leżała naga kobieta, zwinięta tak by zajmować jak najmniej miejsca. Spała spokojnie i głęboko. Jej ciało poznaczone było starymi bliznami, widniały na nim też świeże rany, choć nie były raczej poważne. Włosy wcześniej srebrno białe, poznaczone jedynie czarnymi pasmami, teraz z powodu brudu zdawały się być ciemniejsze. Co dziwniejsze, spomiędzy pasm nadal wystawały jej wilcze uszy.