Spotkanie

[Nari Orecev]

Wyprostowała się po słowach Blondyna - Jacie uważasz mnie za koleżankę - uśmiechnęła się szeroko przytulając do niego. Zrobiła to dla zabawy zaś drugi stał jak wryty. Na prawdę już niczego nie rozumiał, to co tu się działo było dla niego za dużo i aż usiadł ze skołowaną miną.
Dziewczyna odchyliła się od Blondyna - Dlaczego popsułeś kolegę? - dopiero teraz puściła Takaro kucając przed drugim - Dobrze się czujesz? - zapytała a ten tylko pokiwał głową - Może jesteście głodni? - podniosła się łapiąc za podbródek - Tak! To na pewno to, dlatego jesteś taki nie w sosie a on nie ma siły stać na nogach - złapała obu za nadgarstki ciągnąc do najbliższego woziku z jedzeniem. Odwróciła się do nich - Dobra to co zjecie? - na wozie była tablica ze zdjęciami jedzenia jakie tam serwowali.

[Takaro]

-co?!- Teraz to totalnie go zabiła- I spadaj, nie dotykaj mnie- Warknął znowu jak poparzony do niej. Co ona ma z tym ciągłym dotykaniem. Czy wszystkie baby takie są? Grr... No i zaraz ta zmieniła temat i zaciągnęła ich. No blondyn nie wiedział już nic. Czuł się zagubiony. O co tutaj chodzi. Co jest grane. Takaro spojrzał an tablice i nie wiedziało to jest to tam to wszystko. Nie mówił jednak tego. No i nie wiedział czy w ogóle ona sobie robi z nich jaja czy coś.
-Żartujesz sobie.. albo podpuszczasz- Zmierzył ją wzrokiem.

[Nari Orecev]

Stanęła do nich przodem a za sobą miała wóz z jedzeniem - Nie, dlaczego? - odwróciła się do tablic i po kolei pokazywała palcem na dany obrazek mówiąc co to jest i z czym. Po przedstawieniu całego menu zerknęła na nich, drugi niewolnik to zaczął przełykać głośniej ślinę na sam widok potraw. Zanim złoży zamówienie to chciała znać to co chcą - To na co macie ochotę? A chcecie wodę do picia czy jakiś sok? - mówiła wesoło cały czas czekając.
Drugi niewolnik się złamał i pokazał na obrazek, które by chciał spróbować - To jest dość mało syte ale jak chcesz to wezmę dwie porcję - powiedziała, nie sądziła że samą sałatką się mężczyzna naje - Albo lepiej dobierz sobie coś z tego do jedzenia - pokazała jedzenie z mięsem czy coś bardziej sytego. Wyjrzała zza niewolnika - A Ty co chcesz? - wypadałoby już złożyć zamówienie.

[Takaro]

No wszystko zdawało się dość apetyczne nawet jeśli nie wiedział co to jest to co mówiła. Zgłodniał przez nią. Wredna baba.
-Dlaczego to robisz- Zapytał patrząc się na nią nie mówiąc przy tym na co miałby ochotę. To wszystko wyglądało tak ładnie i na pewno smakowało świetnie. Na pewno blondyn nie posmakował w życiu czegoś takiego. Tylko czemu to robiła? Próbował to ogarnąć ale nie umiał zrozumieć powodu.

[Nari Orecev]

Westchnęła - A muszę mieć powód? - popatrzyła na niego zrezygnowaną miną - Wyobraź sobie, że czasem ludzie robią coś dla innych bezinteresownie czyli bez większego celu - nie do końca była to dokładna definicja tego słowa ale nie chciała używać innych słów. Nie wiedziała czy chłopak je zrozumie.
A mając już zamówienie drugiego niewolnika został tylko Takaro - No dobra to co chcesz? I co do picia? - sama pewnie dla siebie też zamówi. Bo zaraz pewnie ten zacznie snuć jakieś intrygi, że chce ich otruć czy coś jeszcze głupszego wpadnie mu do łba.

[Takaro]

-Jasne i jakoś średnio wierzę, ze ktoś może coś robić bez powodu- Nie spotykał się z czymś takim. To nie jest możliwe. Zawsze coś ktoś chce. Nawet jak początkowo mówi, że wcale nie. To i tak potem kończy się to... No Nie chciał aż tak głęboko wchodzić w to. Nie chciał...
Miał coś powiedzieć ale po chwili zrezygnował.
-Nic nie chce- Rzekł ale bardziej zrezygnowanym tonem i poszedł położyć się na trawie. Wnioskował, ze maja przerwę.

[Nari Orecev]

- Czy chcesz w to wierzyć czy nie to tak też czasami bywa - skwitowała, nie zamierzała od niego oczekiwać nie wiadomo czego ale siłę do pracy musi mieć. Chociaż pewnie i tak ma skoro się jeszcze tak dobrze trzyma przy tym co pewnie dostaje do jedzenia.
Przewróciła oczami słysząc jego odpowiedź ale nie zamierzała się od tak poddać, nie chciał powiedzieć co chce to zamówi za niego. Drugi niewolnik pokazał z co jeszcze by chciał ale do picia chciał wodę. To dla wszystkich wzięła wodę zamówiła coś dla siebie i mięsnego dla Takoro. Pokazała im na ławkę - Dobra to teraz musimy poczekać - powiedziała i sama na niej usiadła zaś mężczyzna usiadł obok ławki. Poklepała miejsce obok siebie - Siadaj tutaj - pokręcił głową odmownie - To nie była prośba - puściła do niego oczko a później spojrzała na Blondyna - Też usiądź to chwilę potrwa - rzuciła w jego stronę a ławka była długa.

[Takaro]

Niech mówi co chce. Mu ciężko po prostu w takie coś uwierzyć. Oczekiwał, że tutaj nie będzie inaczej i też tak się to skończy... Wstał i usiadł. Już zdążył się przekonać, ze jak tego nie zrobi, to ta zapewne odwali coś co nie będzie przyjemne. Westchnął lekko, nie wiedział co ma mówić. Trochę się bał, ze jak się pan dowie to będzie miał przewalane. Ale może będzie zbyt pijany i o niczym nie będzie wiedział. Po głowie jednak chodziły mu niezbyt fajne myśli przez co samowolnie nerwowo bawił się palcami.

[Nari Orecev]

Nie powinni ich ukarać za coś co kazano im zrobić ale dziewczyna do końca nie wiedziała jak to jest tak na prawdę być niewolnikiem i musieć się słuchać na każdym kroku, bo inaczej spotyka za to cielesna kara.
Nari oparła się o siedzenie spoglądając w niebo, trochę posprzątali ale jeszcze dużo im zostało a w workach też za dużo śmieci nie mają. Z jednej strony to dobrze może ludzie nauczyli się lepiej dbać o środowisko. Nad dalszych rozmyśleń wyrwał ją głos sprzedawcy z wozu, porcja dla mężczyzny była już gotowa tak samo jak dla Takaro. Kobieta podała jedzenie niewolnikowi wręczając od razu wodę, ten nie wiedział czy ma to jeść czy może to zjeść. A mu powiedziała, że niech je w końcu dla niego ale jak widać był zbyt speszony ludźmi wokół aby to zrobił. Na razie nie naciskała, zaś porcję mięsną dla Takaro dalej trzymała w dłoni tak całkiem niechcący stała przy nim z dość bliska trzymając ją przy Blondyna nosie. Chciała aby zapach nęcił go jeszcze bardziej.

[Takaro]

Zawiesił się na chwilę ale ocknął kiedy ta tak stała przed nim i robiła to wszystko z perfidną premedytacją. Na pewno.
-Bawi cię to- Rzucił kierując spojrzenie na nią. Jeśli myślała, ze ten rzuci się na żarcie, to się pomyliła. Tak pachniało to ładne, ciekawe i tak dziwnie zarazem ale nie znaczyło, że ten nie pohamuje się się.
-Dlaczego to wszystko robisz?- Patrzył na nią- Nie mogłaś nas tylko wykorzystać i odstawić?- Nie patrzał na to jak te słowa mogą brzmieć.