Męski wypad

[Sylvan Vulkodlak]

Odwrócił głowę na komplet- Ta...- Mruknął- przed otwarciem trzeba zawsze wszystko ogarnąć- No nie licząc zajętych pokoi.
-Em.. pojedynek?- Uniósł lekko brew. Co potem to w sumie nie wie, coś się wymyśli.
-Nie wiem, odpoczywa, po robić coś innego to co zawsze? Mniej spinać dupe i się trochę w te piękne zimowe dni odpocząć?- Nie aby to było coś do kogoś czy coś. No nic.

[Fenrir Labdakid]

- Nie wątpię w to - stwierdził, tawerna zapewne gdyby mogła byłaby otwarta 24h na 7 dni w tygodniu o ile już tak nie jest.
- Rozsądny plan - rzekł spokojnie powoli wychodząc ze śpiwora i namiotu, zajrzał do niego po wyjściu - Zjemy przed czy po sparingu? - nie wiedział czy rozpalać ognisko teraz czy później.
Przewrócił oczami o po słowach o czterech literach - Do końca życia będziesz mi to wypominał? - zapytał kręcąc głową, ten to zawsze gdzieś te słowa musi wcisnąć ale nie byłby Sylvanem gdyby tego nie zrobił.

[Sylvan Vulkodlak]

-Pojedynek przed, to oczywiste-W końcu ostatnia rzecz o jakiej by marzyli to jakaś kolka czy cos takiego. Przeciągnął się z lekka. Liczył, ze jednak obity nie będzie za mocno. W końcu musi jakoś wrócić do pracy i ogarniać wszystko.
-Bądź wyrozumiały- Dodał szczerząc do niego ząbki.

[Fenrir Labdakid]

Skinął głową na słowa przyjaciela, możliwa była nie tylko kolka ale i zwrócenie posiłku a i ociężale także mogli się poczuć. Stanął przed namiotem zaczynając się rozciągać przed pojedynkiem. Kilka przysiadów, pompek, skłonów i takich tam aby być dobrze przygotowanym.
Uniósł jedną brew do góry - Oj już nie przesadzaj, nie będzie chyba aż tak źle? - spojrzał na towarzysza odchodząc kawałek, na tyle aby w razie co nie wpadli na namiot czy ognisko.
- Możesz zaczynać - rzekł spokojnie oczekując pierwszego ruchu ze strony Sylvana.

[Sylvan Vulkodlak]

-No dobra- Kiedy Fenrir był gotowy i dał siwemu znak, ten zmienił się i zaatakował z pazurów Fenrira. Najpierw z prawej łapy/40s/ by zaraz zaatakować drugą/45\. Może i nie powinien tak zagrywać. Nie czuł się jednak pewny. Zdawał sobie sprawę z braku formy i treningów. Nie walczy i no pewne sprawy wychodzą gorzej. Tak to już jest.

[Fenrir Labdakid]

Nie musiał długo czekać na pierwszy ruch Sylvana, nim jednak to zrobił przyjął odpowiednią pozycję. Nie mniej jednak nie udało mu się uniknąć pierwszego ciosu przyjaciela /z33/ co poskutkowało oberwaniem w twarz. Fenrir cofnął się o krok jednocześnie przygotowując na kolejny atak ze strony towarzysza, ten udało mu się zablokować /w49/. Dowódca odskoczył od przeciwnika - Ładnie - rzekł spokojnie.

[Sylvan Vulkodlak]

Fenrir się nie przemienił. Trochę to wybiło czarnego ale nie chcąc tracić skupienia po zablokowanym ataku wykonał kolejna serię. Nie chciał stracić "rozpędu" co dawało mu pewną dozę przewagi. Przynajmniej w jego prostym umyśle. Po sparowaniu ponownie uderzył łapą teraz celując jednak w jego plecy \52s\ tak aby sprawić by ten stracił może równowagę. Zaraz potem wymierzył mu kolejny atak łapą\46\s, teraz nią celując w kończyny by mieć jakaś pewność powalenia go. Sylvan 260/260 hp
Fenrir 360/400 hp

[Fenrir Labdakid]

Jak widać styl walki Sylvana się nic a nic nie zmienił, mężczyzna uśmiechnął się do niego. Widząc co zamierza, Fenrir postanowił ponownie zablokować cios przyjaciela /w59/. Nie za bardzo chciał oberwać po plecach jego łapą zaś na drugi cios postanowił odpowiedzieć tym samym /s39/ celując w nadlatującą łapę przeciwnika. Tym samym chciał uniknąć kontaktu pazurów z nogami, jeszcze mu się przydadzą przy tej potyczce.

[Sylvan Vulkodlak]

Fenrir walczył... bardzo .. nie miał w tym momencie siwek słowa na to jak. No ale tak bardzo bezpiecznie. Udało mu się zablokować pierwszy atak. Teraz kumpel przeszedł do ofensywy? Nie był tego pewny i nie umiał określi tego co Fenrir może zamierzać. Nie chciał jednak tracić czasu, nie chciał używać zdolności. Zresztą i tak już zmieniając się, nadszarpnął zasady tym bardziej, ze stoicki Fenrir nadal bronił się w swojej ludzkiej formie. Ponowił atak łapą w głowe kumpla/55s/ aby potem spróbować wgryźć się w jego ramie\47s\ i przygnieść go swym ciężarem.


Sylvan 221/260
Fenrir 314/400

[Fenrir Labdakid]

Może powinien się przemienić tak jak to zrobił przyjaciel ale dalej tego nie zrobił. Walczył pięściami w ludzkiej formie nie przejmując się tym w jakiej postaci jest Sylvan.
Widzą wyprowadzony cios w swoją osobę spróbował zablokować uderzenie /w49/ co nie do końca mu wyszło. Zachwiał się na nogach po bloku a kiedy to towarzysz chciał go ugryźć chciał uciec /z26/ niestety bezskutecznie. Aby jednak zminimalizować skalę obrażeń na swoim ciele w ostatniej chwili się przemienił, nim ten wgryzł mu się w ramię. Fenrir warknął odczuwając ból. Poprzez zmianę udało mi się utrzymać na dwóch łapach, jednakże zrobił kilka kroków do tyłu.