Wizard's World

Znudziło mu się w mieście więc postanowił wybrać się poza miasto a nóż widelec coś upoluje albo chociaż poudaje. Zmienił się wielkiego wilka hasając sobie to tu to dam jednocześnie płosząc zwierzynę w obrębie pół kilometra. A co? Może, inaczej co to było by za polowanie gdyby miał za łatwo. Z wyszczerzonymi kłami i jęzorem na brodzie biegał, wył, kopał i inne takie dziwne różne rzeczy. Nikt na niego nie patrzył to se robił co chciał. Nie będą go oceniać! No chyba, że zwierzęta pomyślą że jakiś zjebo wilk się popsuł. A niech sobie myślą.
Gdy się w końcu wyszalał i uznał że ma już dość zabrał się za prawdziwe polowanie. Uniósł łeb do góry niuchając powietrze aby złapać jakiś trop. Później przy ziemi aby sprawdzić czy nie ma jakiś śladów itp. Nie był w tym najlepszy ale w końcu znalazł coś wyrazistego godnego uwagi do próby zapolowania. Podążał za zapachem aż go znalazł, znaczy się zając go pierwszy zobaczył i zaczął uciekać. No to śup za zwierzyną. Szarak był tak skubanie zwinny, że za każdym razem gdy Mep myślał, że go dorwie to ten bum i go nie ma. Bawili się w takiego kotka i myszkę aż młody stwierdził że nop. Zziajany wrócił do ludzkiej formy i potuptał na chatę.