wyprawa

[Khalid Grayter]

-Nie ma problemu-Powiedział i skierował się do wyjścia- niestety ale dla was wszystkich przydzielono tylko jeden- Niestety ale nie było zbytnich możliwości na cos więcej. Miał nadzieję, że nie będzie to stanowiło dla nich problemu.
-Ten z prawej- Wskazał gestem dłoni kiedy tylko wyszli z namiotu-Wszystko co jest potrzebne, powinno tam być-A jak nie to to co potrzebują do końca dnia im dostarczą. On zaś sam przeanalizuje jak dostać się do ruin szybko i bez problemu.

[Morten Karsten]

Nie bardzo zrozumiał spojrzenie Nari ale może to przez to, że po tym jedzeniu poczuł się bardziej zmęczony niż wcześniej. Chociaż może nie tylko on bo po chwili czerwono włosa zapytała o namiot dla nich przeznaczony. Oczywiście mogło jej chodzić o zwyczajne pobycie samemu ale jeśli tak było to niestety niedomyślny Morten postanowił w tym przeszkodzić.
- Nie szkodzi, my się nawet razem kąpiemy - uśmiechnął się nieznacznie nie zagłębiając się w szczegóły tej historii tylko po prostu wstając i niczym jakaś przylepa podążając za przyjaciółką. Nie miał lecz zamiaru jej napastować bo kiedy wyszedł na zewnątrz zaczął się z nią jedynie droczyć a przynajmniej podjął taką próbę robiąc do niej zabawne miny. Szybko jednak przerwał bo wyszedł do nich Khalid i wskazał ich tymczasowy dom.
- To co, idziemy? - zagaił do dziewczyny

[Nari Orecev]

Dziewczyna przeciągnęła się na zewnątrz czekając na resztę a jako pierwszy pojawił się Morten, zaśmiała się widząc jego zabawne miny. Chciała odpowiedzieć tym samym gdy pojawił się okularnik pokazując namiot, w którym wszyscy będą nocować. Nie przeszkadzało Nari, są takie warunki na jakie mogą sobie pozwoli i to wszystko.
Spojrzała na przyjaciela kiedy wspomniał o wspólnej kąpieli nie ciągnąc tematu - Dziękuję, jeszcze gdybym mogła poprosić o trucizny byłabym wdzięczna - powiedziała z lekkim uśmiechem w stronę Khalida. Poczekała na odpowiedź, po czym odpowiedziała Mortenowi - Pewnie - ruszyła do namiotu. Na prawdę muszą odpocząć przed podróżą po artefakty, weszła do środka. Obejrzała całe pomieszczenie i zawartość tego co było w środku (poproszę los o opis wnętrza namiotu). Po czym usiadła na jednym z łóżek.

[Morten Karsten]

Poczekał na odpowiedź przyjaciółki a kiedy ta się pojawiła i dziewczyna ruszyła w stronę namiotu sam zrobił to samo. Tak więc kiedy czerwono włosa weszła do wskazanego namiotu po chwili pojawił się w nim również on.
- Co zamierzasz robić z tymi truciznami? - zagaił nawiązując do jej ostatniego pytania zadanego Khalidowi. Dla niej może było to oczywiste ale on już się chyba w tym wszystkim pogubił.

[Nari Orecev]

Siedziała wygodnie na łóżku unosząc głowę do góry, zwróciła wzrok ku Mortenowi - Jak to po co? - powiedziała z chytrym uśmieszkiem - Żeby Ciebie otruć - zaśmiała się rozbawiona. Zaczęła ściągać buty - A tak na prawdę do broni czy na pazury, aby mieć więcej możliwości gdyby eliksir paraliżujący nie zadziałał - teraz już nie żartowała. Wolała się zabezpieczyć na zaś niż później żałować, że czegoś ze sobą nie wzięła.
Położyła się na łóżku - Nie ma co, trzeba się wyspać przed jutrem - położyła ręce pod głowę zaglądając na przyjaciela - Tobie też to radzę - puściła do niego oczko. Nie chciała dać się już więcej ponieść emocją tak jak wcześniej, zdecydowanie musi je bardziej trzymać na smyczy.
- Dobranoc - powiedziała do wszystkich, dziewczyna o dziwo szybko zasnęła, obudziła się rankiem wypoczęta. Szybko oporządziła się, wyszła przed namiot rozciągając mięśnie a później coś zjadła i wzięła prowiant na drogę kilka jabłek. Przygotowana do wędrówki czekała na całą resztę.

[Khalid Grayter]

Resztę również wyprosił. Poza Erin. Kobieta jako jedyna jeśli chciał mogła zostać. Nie miał śmiałości aby ją wypędzić.
Skoro świt Khalid wstał I przygotował się. Zaraz potem każdy w namiocie został obudzony.
-Za 10 minut na placu!- Taki dostali komunikat. Sam mag chodził w tę i w druga stroną. Był zamyślony. Większość nocy nie przespał. Szykował plan działania.

[Nari Orecev]

Nim mag zaczął wszystkich zwoływać dziewczyna była już gotowa do drogi. Bez zbędnych ceregieli stanęła tak aby nie przeszkadzać w pieszej wędrówce okularnika - Jakie plany? - zapytała. Chciała mniej więcej znać plan działania, za nim wszystko się zacznie. Miała to co chciała więc tym bardziej wcześniej przygotowała broń do walki ze stworzeniami. Nie zużyła wszystkich eliksirów, zostawiła po połowie w buteleczek aby w razie potrzeby użyć je na miejscu.
W oczekiwaniu na towarzyszy poprawiła łuk na ramieniu.

[Khalid Grayter]

Starał się nie okazywać bardzo zdenerwowania jakie jednak krążyło w jego głowie. Wiedział, że jeśli coś pójdzie źle, to będzie to tylko i wyłącznie jego wina. Nie miał dostatecznych informacji co utrudniało bardzo obmyślanie niezawodnego planu.
-Ty wraz z twoim kolegą i Panią Erin idziecie ze mną. Reszta zostanie w obozie aby w razie czego służyć wsparciem tutaj na miejscu- Oraz jeśli oni zawalą sprawę aby ktoś jeszcze istniał zdolny jakoś do działania.
-Droga jest oczyszczona i wejście, powinniśmy dotrzeć tam jutro o świecie jeśli zaliczymy tylko jeden postój na około dwie godziny- Rzucił i ruszył już w drogę- musimy zdążyć nim spadnie śnieg- Oznajmił wiedząc, ze to będzie duże utrudnienie.

[Morten Karsten]

Humor Nari chyba się poprawił bo na jego pytanie odpowiedziała żartem i posłała mu ten swój zadziorny uśmieszek, który zapewne gdyby się nie znali mógłby go nieco przerazić. Na szczęście było inaczej i Morten doskonale wiedział co on oznacza.
- Ach tak? - uniósł brwi prawie tak jakby miał ochotę znowu się z nią droczyć prawda jednak była inna.
- No ładnie, ładnie. Ciekawe kto by wtedy robił Ci śniadanie - dodał zaraz i jak to mieli już w zwyczaju wystawił jej j ęzyk. Szybko jednak go schował bo po chili dziewczyna przestała sobie żartować i zaczęła mówić z powagą.
- No tak, w sumie logiczne - przyznał po czym sam usiadł na łóżku i zaczął szykować się do zasłużonego odpoczynku co w zasadzie zajęło mu tylko chwilę i po minucie czy dwóch już wygodnie leżał.
- No też właśnie to robię - odwrócił się na bok i choć chciał się jeszcze uśmiechnąć do przyjaciółki zamiast tego zamknął oczy i usnął przez co też dziewczyna nie usłyszała odpowiedzi na swoje "dobranoc"
Nazajutrz obudził go komunikat mężczyzny, który zadziałał na niego niczym rozkaz w wojsku przez co momentalnie się ubrał i już po kilku minutach dołączył do zwartej i gotowej Nari.
- Hej ho - odparł do rannego ptaszka. Sam niestety nim nie był co było zresztą widać po jego szopie na głowie. Nie było jednak czasu na układanie bo zaraz Khalid oznajmił, że ruszają i bez namysłu ruszył naprzód.
No to w drogę... odparł w myślach choć wcale się nie cieszył i gdy piękniejsza część ich trio zaczęła iś sam zrobił to samo.

[Los]

Droga się mogła dłużyć. Mimo to nic przykrego was nie spotkało po drodze. Także jak zapowiedziano, mieliście jeden postój. Za to dzięki temu o świcie byliście już przed wejściem do ruin. Nic szczególnego nie było tam a i żadnych dziwnych zapachów ani istot dookoła.