Ulica główna

[Erin Wyrm]

Cóż, facet był średnio chętny w ogóle ją zatrudnić... Nie sądziła, że przekonała go siła argumentów, bo właściwe nie wykłócała się z nim o stanowisko, ale ją przyjął. Co nim kierowało? Jednoznacznie nie mogła tego określić, nie rozmawiali zbyt długo, ale było kilka możliwości. Opcje wyboru zawęziły się też, gdy jej nie zwolnił, nadal nie była to jednak pojedyncza możliwość.
- Szczerze ciężko to w skrócie opisać. Wysłali nas na jakiś inny kontynent gdzie mieliśmy pomóc władzy ogarnąć bunt... - No to w teorii im przekazano. - Ale sytuacja zaczęła mętnieć, nie chcieli nam udzielać informacji... Strasznie pokręcone. W końcu mam wrażenie, że nic tam nie zdziałaliśmy i było to zupełnie bez sensu. Większość czasu miałam wrażenie, że jestem na wakacjach, a nie wyprawie z jakimś celem. - Dziwnie wspominała to wydarzenie. Sama nie była pewna co ich obecność tam w ogóle dała.

[Sylvan Vulkodlak]

Słuchał jej z uwagą. Był zaskoczony jej opowieścią. Mieli zając się buntem, a nie zrobili nic? Nie rozumiał sensu w takim razie, całej wyprawy.
-Brzmi to wszystko dziwnie- Przyznał jej- Cieszę się, że wróciłaś cała- Reszta go nie obchodziła. Nie wiedział nawet z kim była. Nie było to jednak dla niego niczym istotnym.
-Zresztą- zaśmiał sie lekko- Zgrzeszyłbym wątpiąc w twoje umiejętności- Nie znał ich jakoś szczególnie. Wierzył jednak, ze kobieta poradziłaby sobie w każdej sytuacji.

[Takaro]

Ruszył do drogi głównej. Poczochrał sie po włosach. minę miłą nie tęgą. Bardziej obrażoną z wymieszaniem zamyślonej. Nie wiedział co tutaj sie odwaliło. Szedł obok kobiety. Nie umiał ogarnąć chaosu w tej swojej łepetynie.

[Nari Orecev]

Co jakiś czas zerkała na niego kątem oka, nie była pewna czy myśli czy coś mu się nie podoba. Nie odzywała się dając mu czas, niech przemyśli kilka spraw albo może nie myśli? Tego nie wiedziała, ciężko było to określić. W oddali było widać domek, w którym mieszkali.

[Takaro]

Szedł nic nie mówić. Jest niewolnikiem, ci nie powinni za dużo gadać czy coś. Spacer jednak dobrze mu zrobił. Nie był zmęczony ale było to coś ciekawego. Cos innego niż tylko siedzenie w miejscu. No i zobaczył troche rzeczy po drodze.

[Nari Orecev]

Uśmiechnęła się - Idziemy na zakupy? - powiedziała tak specjalnie i żartem bo nie zamierzała go nigdzie już zabierać. Na pewno kiepski żart, nie sądzi aby chłopak go zrozumiał tym bardziej, że było widać już domostwo. Sama najchętniej wzięłaby długi prysznic i wpakowała się w piżamę. Rzadko miewa dni w których nie musi być w obu pracach.

[Takaro]

-co?- Spojrzał na nią pytająco. Chwile zajęło mu przetrawienie wiadomości. On nie miał ochoty no ale jeśli ona tego chce to co on ma do gadania.
-No tego.. jak sobie życzysz- Rzucił ale z ciężkim sercem. Nie miał siły nawet aby ją zwyzywać zbytnio.

[Nari Orecev]

Liczyła na sprzeciw z jego strony a tu nic takiego się nie wydarzyło - Żartowałam - powiedziała rozbawiona.
Będąc już na pewno blisko domu nie zamierzała się nigdzie wybierać. Otworzyła drzwi, wszła przodem ściągając kurtkę i buty. Z wieszaka ściągnęła obroże, którą Takaro miał na sobie nim do niej trafił i pilot, który leżał na stoliczku obok. Obie rzeczy schowała do torby przewieszonej przez ramię. Kto wie może kiedyś będzie ich potrzebować?

2xzt

[Erin Wyrm]

No dziwne, ale co też miała na to poradzić? Z resztą cała misja okazała się zdecydowanie bardziej pokręcona i skomplikowana niż im z początku przedstawiano. Z pewnością inaczej by się przygotowali, a i część może by zrezygnowała. Z resztą taka łapanka z ulicy na coś takiego... Nawet szkoda gadać.
- Wcale bym nie powiedziała, że co nieco nie da się poprawić. - Przekonała się o tym. Nie można osiadać na laurach.
- Trenowałeś z Fenem? - Nie była pewna czy z kimś innym by miał ćwiczyć. Nie do końca wiedziała z kim utrzymuje bliższe kontakty w mieście prócz tego starego gbura.

[Takaro]

Dopił kawę. Było to nawet smaczne. Czuł się dobrze, a nawet bardzo. Może to efekt kawy.
-no kurwa jest zajebiście, zajebie komuś - Rzekł przeciągając się i idąc obok niej. Powoli czuł to jak go zaczyna nosić- Kurwa dobre to było- Skwitował i skrzyżował sobie dłonie na piersi. Pomacał się po swojej obroży, założył ją w domu, bez tego czuje się dziwnie.