Jezioro

[Nari Orecev]

Westchnęła - Szkoda - oparła się policzkiem o kark mężczyzny patrząc na taflę jeziora, którą od czasu do czasu poruszał wiatr robiąc małe fale. Jakby nie patrzeć Nari zrelaksowała się na plecach Sylvana, było jej o dziwo bardzo miło tak sobie wisieć na jago barkach.
- Zmęczył się może Pan? - zapytała, bo jednak już jakiś czas z nią chodzi tak a jednak swoje lata ma. No niby nie dobił do 80 aleee 60 to też jednak dużo. Chociaż jeśli chodzi o wilkołaki to nie za bardzo ale jednak większość trzyma się ludzkiego wieku i tak to jakoś wychodzi.

[Sylvan Vulkodlak]

Nic nie mówił chwilę.
-A może jednak pobiegnę- Rzekł po namyśle. Niech ma radoche a on zrealizuje ten swój głupi plan. Tak więc zaczął biec. Tak też po chwili wbiegł a potem wskoczył dalej do jeziora. oczywiście trzymając za nogi dziewczynę aby wcześniej mu nie uciekła.
Nie jest to może jakoś rozsądne ale co tam.

[Nari Orecev]

Nie spodziewała się takiej reakcji a gdy zaczął biec jej policzek uderzał o jego kark. Odchyliła się, a uśmiech powrócił na jej usta ale widząc co zaczyna poczynać próbowała się wyrwać. Na próżno - Nie, nie, nie... - powtórzyła to kilka razy ze śmiechem w głosie. Puściła barki Sylvana aby zasłonić oczy. Czując już wodę na swoich stopach zarechotała jak żaba - Zimnaaa - jak nie mogła się wyrwać to próbowała się wyżej podciągnąć na mężczyźnie.

[Sylvan Vulkodlak]

We wodzie już ja puścił. Nie chciał w końcu jej utopic ani siebie. Wynurzył się śmiejąc.
-No to masz bieganie na kuniu- Dodał szczerząc kiełki. Zaraz potem skierował sie na brzeg. no czasem trzeba wiedzieć czego się chce i jakie sa konsekwencje no.
-Nie kierowałaś to konia poniosło- dodał jeszcze otrzepując łeb z wody.

[Nari Orecev]

Kiedy wynurzyła się z wody wyglądała jak morka kura, jednakże w ogóle jej to nie przeszkadzało - Ale i tak było watro - pokazała język.
Powoli zmierzała do brzegu a kiedy usłyszała a tym, że konia poniosło zaśmiała się - Nie jest ze mnie za dobry jeźdźca - stwierdziła. Widząc jak Sylvan się osusza postanowiła nie ułatwić mu tego zadania - Orientuj się - powiedziała półszeptem aby czasem jej nie usłyszał, zaczęła chlapać wodą barmana. To rękami to nogami tak aby jak najbardziej był mokry, o ile się jeszcze dało. Woda była zimna ale mimo to w niej pozostała.

[Sylvan Vulkodlak]

Dziewczyna widocznie rozszalała się. Potrząsnął znowu głowa.
-Tak się bawisz?- Rzucił zasłaniając się ręką. Posłał jej uśmieszek i zmienił się w wilkołaka a by szybko wskoczyć tak aby ja opryskać i to konkretnie. Wynurzył się obok i otrzepał na nią.
No co tam, że koszula jest rozerwana na amen. Trudno.

[Nari Orecev]

- Tak najlepiej - odpowiedziała ze śmiechem.
Widząc to co poczynia mężczyzna spróbowała uciec kawałek dalej. Na próżno, woda skutecznie uniemożliwiła jej szybsze poruszanie się w niej. Nim się obejrzała fala ją zakryła a ona sama straciła równowagę nurkują, kiedy się wynurzyła dostała kolejną dawkę wody. Nie zwlekając dłużej sama się przemieniła, na jej szczęście nie musiała się martwić o ubrania. Spojrzała chytrze na mężczyznę a później rzuciła się na niego z zamiarem obalenia go do wody.

[Sylvan Vulkodlak]

Nie miał zamiaru dać się powalić. W końcu jest dużym wilkiem a nie młoda dziewoja. widząc jak ta robi swoje, nie unikał jej. Nie miał na tyle czasu aby to nawet zrobić. No to nie będzie gorszy i hejo w jej stronę. Zobaczymy czy się zderza czy co się stanie. On sam nie da od tak za wygraną, o nie ma tka łatwo.

[Nari Orecev]

Szczerze to liczyła trochę na inną reakcję mężczyzny a ta ją nieco zaskoczyła. Nari niczym piłeczka odbiła się od Sylvana wpadając wprost do wody. To co chciała zrobić barmanowi zrobiła sama sobie, wynurzając się z jeziora śmiała się przecierając łapą mordę - Jest Pan niczym taran - po tym co się z nią stało nie miała złudzeń, że ewidentnie mógłby za takiego robić.

[Sylvan Vulkodlak]

Przejechał sobie łapą po swojej grzywie i zaśmiał się do kobiety. było to ciekawe i zabawne jednocześnie.
-No wiesz, w końcu jestem wojownikiem. Kimś kto winien stać na pierwszej linii i osłaniać resztę, biorąc na siebie furie wroga- Dodał i z duma wyszczerzył swoje kiełki.