Pole Walk

[Takaro]

Przyglądał się na to co ta robi a efekt... Uniósł lekko jedną brew. Rozczarowanie- I co, tym ogłuszasz kogoś i potem go nożem?- Zapytał, bo jakoś to nie wyglądało niebezpiecznie czy coś. Na jakiej to zasadzie ma działać. Nonsens i dzien. Lepiej podejśc i dac w mordę.

[Nari Orecev]

Pokręciła głową, wzięła do ręki strzałę ćwiczebną i prawdziwą - Tą ćwiczysz a tą zabijasz - powiedziała pokazując rzeczy po kolei. Poszła po drugi łuk - A teraz patrz - powiedziała ponownie szykując się do oddania kolejnego strzału z odpowiednią strzałą. Wstrzymała oddech skupiając się na tarczy, zwolniła cięciwę powoli wypuszczając powietrze. Z cichym świstem grot pomknął wprost do zamierzonego celu wbijając się tym razem do połowy w tarcze w obszarze nr. 4. Skrzywiła się widząc rezultat - Oj słabo coś mi idzie - odwróciła się do chłopaka - Widzisz teraz różnicę? - zapytała wyczekując odpowiedzi chłopaka.

[Takaro]

No nie wiedział jak to ma się do wszystkiego ale niech pokazuje. Skrzyżował sobie ręce na klacie i spoglądał. No teraz ten patyk się wbił. W jakie miejsce, to go nie interesowało. Nie znał się na tym. Podszedł do tarczy aby zobaczyć z bliska jak to wygląda i w ogóle.
-kurwiście- Podsumował mało ambitnie ale nie umiał coś innego. Taki kijek pewnie bolał.

[Nari Orecev]

Poszła za nim do tarczy przyglądając się jego reakcji - Teraz bardziej zainteresowany? - zapytała z uśmiechem. Wiedziała, że gdy pokaże mu prawdziwą postać siły łuku mu się to bardziej spodoba. Podała mu ćwiczebną strzałę - To jak? chcesz spróbować? - zaproponowała, kto wie może będzie dobrym łucznikiem a nie tylko mordobijcem.
Dziewczyna nie jest za silna dlatego bardziej skłania się do dalszego lub zaskoczenia eliminowania ludzi. Nie potrzebowała tego na razie ale kto wie? Może kiedyś się jej to przyda.

[Takaro]

-Zaciekawiony- Poprawił ją ale odmówił przyjęcia łuku- Nie to nie dal mnie jakieś takie naciąganie sznurka i te patyki- Podsumował. Nie wiedział jakby miał się za to zabrać. No zresztą on i tak nie będzie się posługiwał czymś takim, nie?
-Nie wolisz bić się tak po męsku?- Zapytał patrząc na kobietę. W koncu tak robią faceci, nie?

[Nari Orecev]

Zaśmiała się - Do naciągania tego sznurka i tych patyków, potrzebna jest siła i dobra koordynacja ruchowa. To tak jakbyś potrafił zrobić dwie rzeczy na raz - powiedziała mu.
- Tak też się potrafię bić ale nie jestem aż tak silna jak wy. Wolę trenować umysł niż mięśnie, chociaż je też mam dobre - stwierdziła bez najmniejszego problemu zrobiła mostek z pozycji stojącej, podparła się na rękach przerzucając nogi do przodu aby za chwilę stanąć tyłem do Blondyna. Na pewno nic tym nie wskórała ale rozruszanie się na tym mrozie jest dobre, obejrzała się na niego - A jak u Ciebie to wygląda? - zapytała się zaciekawiona.

[Takaro]

-A po dwie na raz?- Spojrzał na nią trochę jak na kretonkę- Po co tak robić- On nie potrafił. Uważał to za coś nie potrzebnego. No inaczej by umiał nie? Spojrzał an to co ta robi. No tym chciał uzyskać? Zastanowił sie kiedy ta skierowała słowa do niego, bo co miał zrobić. Podszedł do niej i bez pytania, tak po chamsku, po prostu ją podniósł.
-No i kurwa patrz- Rzekł przerzucając sobie przez ramie, jak worek czegoś.-No ja umie to- Tak super sztuczka

[Nari Orecev]

- Aby pobudzić obie półkule mózgu do działania i lepszej koordynacji ruchowej - powiedziała pokazując mu jak jedną ręką robi pełne koła a drugą rysuje trójkąty w powietrzy - Na tym to polega - chciała mu pokazać coś jeszcze. Nie zdążyła i nie spodziewała się, że on kiedykolwiek sam zainicjuje jakiś kontakt.
Obejrzała się na niego śmiejąc się - Noooo muszę Ci powiedzieć, super sprawa - pokazała mu okejkę z widocznym rozbawieniem. Trochę ciężko było zrobić coś innego wisząc jak worek ziemniaków. Chociaż mogłaby się wywinąć z jego uścisku ale... Uśmiechnęła się chytrze - Na pewno nie dasz rady przerzucić mnie na drugie ramię nie zdejmując z tego - tak to miało być wyzwanie.

[Takaro]

-Ty mnie znowu mnie obrażasz- No bo chyba to robiła. nie znał się- Nie obrażaj mnie kurwa mać, bo zajebie jak psa- Tak nas pewno. No ale straszyć może. Taka akcja nie był przez niego odbierana jako interakcja czy dotyk czy coś. Od potraktował ją jak każdą inną skrzynie czy worek. Nie myślał o tym w innych kategoriach. nie robił tego zwykle, może temu.
No to tym zadaniem zrobiła mu zagwozdkę. Nie wiedział jak się za to zabrać. Tak się w ogóle da. To brzmiało dość skomplikowanie. Myślał nad tym. Jednak nie wiedział jakby miał to zrobić nie zdejmując ją. Odstawił na ziemie.
-Nie bede kurwa odpierdalał takich rzeczy- no i dobre zakrycie faktu, ze nie wie jak to zrobić.

[Nari Orecev]

- Jak to obrażam? - powiedziała z udawanym oburzeniem - Przecież powiedziałam, że super. To źle? - zapytała dalej tak sobie wisząc na jego ramieniu. Nie czuła się zagrożona ani nic w tym wypadku a chłopak nie sobie pogada. Przynajmniej tyle może a ją nie ruszają jego słowa.
Kiedy zaczął ją ściągać złapała się za jego kamizelkę próbując powstrzymać go chociaż na chwilę przed tym trochę wierzgając jak małe dziecko nie chcące zejść z na barana. Jednak w końcu dała się ściągnąć, naburmuszyła się jak małolat zakładając ręce na klatce piersiowej - Smutas - pokazała mu język. Poprawiła ubranie - No dobra, to co jeszcze potrafisz? - zapytała wracając do normalnej siebie.