Pole Walk

[Takaro]

Jak widać nie ogarnął bardziej niż myślał. No i jej zachowanie trochę wprawiło go w zakłopotanie. Bo się nie spodziewał czegoś takiego. było to ciut dziwne i takie no dziwne.
Co on jeszcze potrafi? A o jakie rzeczy pyta hm...- Nosić skrzynie?- O to chodziło?- Kopać rowy o! tak to też- Walczyć jako tako nie potrafił. Na pewno nie w żaden wyszukany sposób. Bardziej typowo ulicznie zwykle.

[Nari Orecev]

Zastanowiła się - Kopanie rowów jest ciężkie - stwierdziła - Pewnie stąd masz tą krzepę - poklepała go po ramieniu.
- A z takich mniej fizycznych rzeczy? - spoglądała na niego - Na przykład czytanie, pisanie, gotowanie? - ostatnie przypomniała sobie jak mówił o swoim właścicielu. Była ciekawa czy chłopaki mają jakąś szansę na przetrwanie ale z drugiej strony jak mag jest zamożny to na pewno ma od tego ludzi. Mogło to być niewłaściwe pytanie.

[Takaro]

-No jest takie wbijanie i wyrzucanie ziemi i tak cały dzień- No i krzepa wpada- No wiesz znikąd kurwa tego bym, nie miał- No i jeszcze od innych typowo fizycznych rzeczy. Kolejne słowa... Nie wiedział do czego kobieta dąży. Jednak szybko to objaśniła. Blondyn pokręcił głową przecząco.
-Na chuja mi takie rzeczy potrzebne?- Nie byłą to jednoznaczna odpowiedź ale jednak jakaś była. Nie uczono go niczego w sumie co mogłoby dać dobry start w życiu samodzielności.
-Do obicia mordy nie musze umiem takich rzeczy- Wyprostował wypowiedź.

[Nari Orecev]

Nie mogła się nie zgodzić z chłopakiem. To na pewno nie była lekka praca, do tego przez kilkanaście godzin to już w ogóle.
- Żeby wiedzieć jak napisać swoje imię - załapała za ćwiczebną strzałę, końcówką z woreczkiem napisała imię chłopaka na piasku - To Twoje - zaraz napisała obok swoje - A to moje - nie wiedziała po co to robi. Było jakiś odruch.
- Masz rację nie potrzebujesz ale nie zawsze to musi być konieczne - przypomniała sobie jak pewien tępemu osiłkowi zachciało się zademonstrować swoją siłę rozwalając wszystko dookoła i między innymi mógł zabić współpracowników. A wystarczyło porozmawiać.

[Takaro]

-A po co pisać swoje imię-Zapytał nie łapiąc. Spoglądał jak pisze jego imię a potem swoje. Napisy widział w wielu miejscach na papierze zazwyczaj. Czy gazetach i innych takich jakiś dziwadłach. Aż się mocno bardzo zamyślił.
-Tak nie pisze się moje imię- W końcu wypalił ale sam nic nie napisał- Nie umiem czytać czy pisać. Nie uczono mnie tego długo- Rzekł jeszcze po chwili namysłu.

[Nari Orecev]

- Czasem trzeba je zapisać albo się podpisać na jakimś dokumencie czy wypełnianiu ich - skrzywiła się, no tak przecież chłopak nigdy czegoś takie nie robił a nawet mu tego nie kazano przez jego status.
Spojrzała na niego, potwierdziły się jej wcześniejsze przypuszczenia. Nic konkretnego nie umiał bo nie musiał, miał być tylko mięsem do brudnej i ciężkiej roboty - Nazywasz się Takaro? - może nie znać literek ale pamięciowo może pamiętać, że mogli używać innych liter. Zastanowiła się chwilę - To napisałam drukowanymi czyli samymi wielkimi literami a teraz napiszę z małymi - jak powiedziała tak też zrobiła - Dalej nie tak? - poczekała na odpowiedź.

[Takaro]

-Nie wypełniam papierów- Podrapał się po karku-Wygląda to wszystko na takie no skomplikowane- No ale słuchał jej spokojnie i patrzył co robi. Przekrzywił głowę to w jedną, to w drugą stronę.
-Nie jestem pewny- Niby długość taka sama ale nie taka sama- Nie, wyglądało jakby na dłuższe i nie łączyło się- Nie umiał jej tego wyjaśnić. Nie mógł tez sobie znaków przypomnieć czy też początkowej litery. Było tak dawno.

[Nari Orecev]

- Masz rację, wygląda to skomplikowanie ale nie zawsze takie jest - przyznała rację chłopakowi. Były papiery, których ni w ząb nie wiedziała jak wypełnić ale na szczęście miała w tym pomoc.
Wysłuchała go spokojnie podając strzałę - Może spróbujesz? - zaproponowała - Wiesz nic na siła ale możesz chociaż spróbować - powiedziała spokojnie z lekkim uśmiechem na twarzy. Zastanowiła się nad tym wszystkim - Czyli obecne imię nie było Twoim prawdziwym? - wolała się upewnić.

[Takaro]

Zastanawiał się czy spróbować czy może lepiej nie robiąc z siebie widowiska. Zachować pozory i odpuścić. Wyglądało to na coś prostego. No i jak nawali to będzie obciach, bo ta ruda daje rade, a on miałby nie?
-Może innym razem- Tak, to będzie dobra wymówka. Nie ujawni jego nie kompetencji i nie umiejętności z patykiem i sznurkiem.
-Nie, tak gdzie przebywałem, za ta wielką wodą, tak mnie określano, wiec to sobie nadałem. Prawdziwego nie pamiętam zbyt dobrze- Coś mu tak gdzieś z tyłu świtało ale nie umiał tego odnaleźć.
-Zresztą- Wzruszył ramionami- Każdy mój pan dostawał moje papiery wiec znali imię, a skoro go nie używali to jestem tym jak mnie określano- No a co miał zrobić, lepsze to niż nic.

[Nari Orecev]

Trochę się zdziwiła i zawiodła, myślała że chłopak spróbuje chociaż napisać swoje prawdziwe imię ale jak nie chce to nie będzie na nim tego wymuszać - Dobrze.
Tu miał rację, jeśli już od tak dawna był niewolnikiem a każdy do niego mówił tak a nie inaczej, to Blondyn przyswoił je sobie jako nowe imię zapominając pierwotnego. Odniosła drugi łuk - To może jak się w jakiś sposób dogadasz z tym Panem to może się go zapytaj czy mógłby spojrzeć w papiery i zobaczyć Twoje prawdziwe imię? - zaproponowała. Nie głupi pomysł, kto wie? Może z tym magiem jakoś się dogada i mu powie?