Pole Walk

[Takaro]

-Jak to kim, o czym ty do mnie kobieto mówisz- Nie rozumiał. Eh jakoś nie dużo dzisiaj w tych rozmowach zdołał pojąć.
-Nie jestem osobą, wiec jakbym miał być kimś.- Spoglądał na nią jak kogoś kto nie ogarnia świata. Przecież jej tłumaczył jak to wszystko wygląda. Czego on nie rozumie w tym. Zaraz potem jednak spoglądał an wskazane obszary i skinął głową, bo zdawało to się mieć jakiś sens.
-To czemu nie strzelasz?- zapytał, po to tutaj przyszła w końcu.

[Nari Orecev]

Tak też myślała, że coś takiego nie przyjdzie mu do głowy a nawet myśli się nie skierują w tą stronę. Było jej go trochę szkoda jak taki mały szczeniaczek bez żadnej wiedzy. Kto wie może kiedyś się to zmieni?
Pomachała ręką - Nieważne, pracował byś jako ochroniarz a on nie może być nikim a kimś - nie powiedziała co konkretnie miała na myśli, zaszczepianie w nim takiej nadziei nie byłoby dobrym pomysłem a gorzej gdyby się to nie udało to no. Szkoda chłopaka.
- Booo z Tobą rozmawiam a nie mogłabym Cię porwać tam, żeby pogadać i postrzelać jednocześnie - rozmowa by jej w tym nie przeszkadzała.

[Takaro]

-a... - I tak nie załapał i nie zrozumiał ale może lepiej nie wypytywać więcej . Dla niego to było jasne, znaczy inne kwestie bo to co mówiła było dziwne i nie jasne
Spojrzał na miejsce, o którym mówiła. No może coś w tym było. No ale czemu od razu porwać. No chyba, że nie powinien ruszać się z miejsca. Bo pan mu polecenia żadnego nie dał, więc o co chodzi?
-A po co strzelasz?- Może troche głupie pytanie ale...

[Nari Orecev]

- Żeby nie wyjść z wprawy i aby mięśnie pamiętały pewne ruchy - nie wiedziała czy zrozumie ale nie użyła zbyt trudnych słów to może? Dziewczyna ściągnęła z ramienia luk pokazując Blondynowi - Strzelałeś kiedyś z tego? - zapytała czekając na odpowiedź. Zastanawiała się czy kiedykolwiek miał broń w dłoni bo na pewno miał w niej łopatę. Czy kiedyś może miał?

[Takaro]

-Ale jak mięśnie mogą coś pamiętać?- Zaskoczyła go- Głupia czy coś, mięsnie nie mogą nic pamiętać, nie mają mózgu- Zaśmiał się. No a niby to on jest tym nie umiejącym. Spojrzał na łuk.
-Nie, nie używałem niczego co mogło by być uznane za broń- Rzekł ale w sumie wszystko może być bronią- Nie bardzo wiem po co on w ogóle- Pociągnął lekko nosem.

[Nari Orecev]

Nari zaśmiała się - Głuptasie, mięśnie zanikając, wiotczeją czy odzwyczajają się od pewnych ruchów jak ich nie używasz. To nazywa się ich pamięcią - zastanowiła się czy dobrze mu to wytłumaczyła - To tak samo jak z Twoim mózgiem, jest słabo... - zamyśliła się próbując odpowiednio dobrać słowo - Pobudzona do myślenia, kreatywności czy lepszego wysławiania się - podała łuk chłopakowi - Ale to nie oznacz, że jesteś głupi tylko u Ciebie tego nie zapoczątkowano - wyjaśniła.
- Dobra a teraz podnieś go tak - zademonstrowała na sobie, poczekała aż to zrobi. Strzały mu nie da bo woli żyć niż znowu naskrobać u dowódcy.

[Takaro]

-co ty na periody gadasz- Prychnął- mięśnie wiotczeją bo nie ma się żarcia i ruchu- Tak był tego pewny a nie jakiegoś pamięci czy inne wymysły.
-Ty mnie kurwa obrażasz?- Rzucił do niej walecznie, bo co to znaczy, ze z jego mózgiem jest słabo. Spojrzał na jej ruchy.
-To jak ten sznurek naciągnę to i puszcze to łuk poleci i zabije?- No bo to tak działa, tak? tak?

[Nari Orecev]

- Ehh... - brakowało jej słów na chłopaka, jakby czynnie stawiał opór przed przyswojeniem informacji.
Ręce jej opadły - Nie, nie obrażam. Chyba, że mam zacząć? - zapytała się unosząc jedną brew do góry.
Pokręciła głową z rozbawieniem - Samym łukiem nie zabijesz, potrzebujesz do niego strzały - powiedziała pokazując kołczan z nimi w środku - Ale tego Ci nie dam, bo jeszcze chcę pożyć - zaśmiała się po tych słowach - Ale jak ze mną tam podejdziesz są tam strzały ćwiczebne i nimi już postrzelać będziesz mógł - stwierdziła chcąc go przekonać. Chociaż nie wiedziała czy ten się może ruszyć z miejsca bez zgody Pana.

[Takaro]

-Obrażać trzeba umieć, jesteś w tym za słaba- To raz, a dwa to czy on by ogarnął to, ze jest obrażanym? To już jest kwestia sporna.
-Ale jak to niby te patyki mają coś wspólnego z tym- Wskazał na łuk. Jakoś w głowie nie połączył tego jak to i to może stanowić jedną broń.
-No dobra- bo opinie pana miał gdzieś, tym bardziej jak ten jest "zajęty"

[Nari Orecev]

,,On jest taki zabawny” pomyślałam patrząc się na niego z uśmiechem.
Jak się zgodził zaczęła iść we wskazaną stronę - Zaraz Ci pokażę - powiedziała wesoło. A gdy dotarli na miejsce wzięła łuk do Takaro jedną strzałę ćwiczebną. Poprawiła ubranie lekko podciągając rękawy. Przyłożyła strzałę do cięciwy naciągając ją jednocześnie i strzeliła w tarczę. Trochę zniosło strzałę ale wciąż mieściła się w okręgu jednak się nie wbiła tylko odbiła przez woreczek na końcu jej - Kurcze tak myślałam - powiedziała odwracając się do chłopaka - Na takiej zasadzie działa łuk - podała mu broń wraz z odpowiednią strzałą