Dom Nari i Mortena

[Takaro]

No ona go teraz prowokowała? Chyba tak. Miał takie wrażenie. Wstał aż- Kurwa do góry myć się na chuja albo ci kurwa zajebie i nie dotykaj tej ściany- No co z nią jest nie tak. Pierdolony blondyn to na pewno jego wina, do tego nie ma jej w robocie- Bez dyskusji spierdalaj na górę a to już!- No był wkurwiony na nią. Jej tez zajebie.

[Nari Orecev]

Usiadła robiąc "wielkie oczy" jak szczeniaczek w półprzymknięte - Jesteś na prawdę niemiły - powiedział smutno. Próbowała się podnieść ale czuła się jakby ktoś ją przykleił do podłogi. Przewróciła się na bok pełznąć na kolanach w stronę schodów - O jedzonko - znowu usiadła odsuwając od siebie pokarm.
Zaczęła się trząść ze śmiechu - NIe mogę - odchyliła głowę do tyłu. Złapała się za barierkę przy schodach podciągając się na niej ale nie mogła się utrzymać.

[Takaro]

Pozbierał ząrcie i odłożył je gdzieś w kuchni.
-Ja pierdole- Warknął wziął ją na ręce i nie wrzucał już do łazienki a wrzucił, dosłownie, na jej łóżko- spać kurwa!- Warknął do niej i sam poszedł sie umyć, za dużo ma na sobie tego białego proszku od ściany. Nie fajnie. Nie pisał się na bycie niańką...

[Nari Orecev]

Ucieszyła się jak małe dziecko kiedy ją wziął na ręce - Yeeeeey - a lot na łóżko nie był już taki przyjemny chociaż w jego krótkim czasie krzyknęła - Ja latam - rozłożyła ręce na boki i jęknięcie. Zabolało. Dźwignęła się na rękach - Ale jak to tak? Nie chce mi się - powiedziała lądując na twarzy. Zamiast pójść spać zaczęła szamotać się z górną częścią ubrania - Co jest nie tak z tą bluzką - mówiła sama do siebie. I jeb spadła z posłania.

[Takaro]

Nie gadał z nią. Kiedy sie umył wrócił i przebrał bokserki. Widząc, jak ta leży zaczął coś mamrotać pod nosem. No słów mu brakowało na to co widzi. Cierpliwości już nie miał i bez cackania się zdjął z niej ubranie. Rozerwał co nieco ale miał to gdzieś- a teraz kurwa spać- Warknął znowu i wskaz palcem na łóżko.

[Nari Orecev]

Leżąc na podłodze próbowała się jakoś rozpiąć. A to co zaczął robić Takaro bolało - Dlaczego jesteś niemiły? - rozbiło jej się naprawdę smuto. A jak wskazał na łóżko palcem popatrzyła na nie próbując się wdrapać - Na prawdę jesteś nie miły - powtórzyła. Cała energia ją opuściła a zaczęła pociągać nosem. Na prawdę było dziewczynie smuto, przecież nic złego nie zrobiła. Była w pracy, przyniosła jedzenie i i i jakoś weszła na łóżko robiąc jakieś dziwne wygibasy.

[Takaro]

-Nie obchodzi mnie to, ja dzisiaj ciężko pracowałem i chce spać- Od co. Obudziła go dość brutalnie więc no. Informacje jakie dostał mu wystarczały, rano zrobi jej reprymendę, bo teraz to nie wiedział czy w ogóle coś zapamięta. Nie ruszało go to, ze zrobiło się jej smutno.
-Gówno mnie obchodzi, ze jestem nie miły i że ci smutno- Taka prawda. Wal sie.

[Nari Orecev]

Wpakowała się na łóżko w ciszy, wzięła poduszkę obejmując ją - Mogłam iść z Epo - powiedziała pod nosem mówiąc o barmanie, z którym Takaro się nie lubi. Skuliła się. Nie pomyślała, żeby przykryć się kołdrą.
Smutek powoli zaczynał ustępować zmęczeniu, ziewnęła.

[Takaro]

-Spac- Warknął do niej i sie wygodnie ułożył na podłodze. Będzie spał ale i czuwał. Nie wylezie cholera jedna. Kiedy usłyszał, ze jej oddech jest spokojny i powinna spać, sam w końcu postanowił zasnąć. Chwile mu to zajęło ale dał radę. Zasnął.

[Nari Orecev]

Koniec końców dziewczyna usnęła. Spała dość długo jak na nią a gdy się podniosła strasznie bolała ją głowa. Położyła się na plecach, syknięciem dotknęła skroni masując ją po obu stronach. Zaczęła odczuwać, że robi się jej niedobrze. Zerwała się z łóżka próbując biec do łazienki. Zahaczyła o futrynę i jęknęła. Będąc w łazience otworzyła muszlę klozetową dodając i tak niewielką zawartość żołądka.