Wizard's World

A tam od razu skazana. Ket lubiła towarzystwo Avy, nawet jeśli jej wszechobecna energia czasem trochę przytłaczała spokojne i raczej wycofane uosobienie Ket. Czasem nawet udawało się zmiennokształtnej tchnąć w Wilkołaczyce trochę tej swojej energii. Dlatego na jej komentarz tylko przewróciła oczami i oddała dziewczynie. Z pewnością podróż będzie przyjemna.
Wyszły przez bramę i ruszyły szlakiem między drzewa. Od tego dziwnego zjawiska dzieliło je zaledwie kilka godzin marszu. Nie czekając od razu ruszyła szybkim krokiem. Chciała szybko załatwić tę misje i najlepiej odnaleźć zaginionych, ale była też ciekawa czym był ten dziwny krąg.

Ket trochę zdziwiła się pytaniem. W Fortecy aż huczało od plotek, choć oczywiście nie wyglądało to jak ploteczki na szkolnym korytarzu. Wystarczyło jednak dobrze słuchać i szybko orientowało się, że właściwie wszyscy o tym mówią. Kręgi pojawiły się zaledwie kilka dni temu, ale wieść o nich szybko się rozprzestrzeniła, z pewnością duży wpływ miały na to zaginięcia.
- W lesie na trakcie do Fortecy jest jeden z kręgów... słyszałaś o nich, nie? W każdym razie wysłano tam dwójkę ludzi, bo mniej więcej na wysokości kręgu zaginęli handlarze, którzy mieli towary dla Łowców. Problem w tym, że urwał się z nimi kontakt i nie wrócili na czas. - Sama przecież niewiele wiedziała. Po to tam szły, miały zorientować się o co chodzi.

Cóż, misje zwykle nie zwiastowały przyjemnego spaceru po plaży. Na te Ket sama się zgłosiła zmęczona siedzeniem w Fortecy i zamartwianiem się na zapas. Zrezygnowała już z pomysłu poszukiwania Liadona, uznała po prostu, że odszedł. Wciąż gdzieś z tył głowy pojawiały się argumenty, które temu przeczyły, ale rozbrzmiewały coraz ciszej. Zapewne gdyby trafiła na jakiś ślad czy cos podobnego... ale nie trafiła.
- Jakbym pozwoliła ci gdzieś znikać samej. - Zaśmiała się i puściła Avie oczko. Pokonały już część trasy. Ket zdjęła plecak z jednego ramienia i wygrzebała z niego butelkę wody. Poprawiła plecak i napiła się.

- Nie wywołuj wilka z lasu... albo czegoś innego, wilk to jeszcze nic. - Ket jednak wolałaby zakończyć te misję szybko i sprawnie. Lepiej by się okazało, że to nie jest nic poważnego, bo dwuosobowy odział to nawet nie oddział. Niby już dwójka została wysłana, ale Ket przypuszczała, że jeśli znajda ich żywych to z pewnością nie zupełnie sprawnych. W innym przypadku z pewnością spróbowaliby skontaktować się z Fortecą albo wrócić.
Kiedyś podchodziła do wszystkiego bardziej beztrosko, ale wiele w jej życiu się wydarzyło. Starała się podnosić ludzi na duchu, pokazywać, że myśli pozytywnie. Prawda była jednak taka, że Ket wiele rzeczy widziała w ciemnych barwach i wolała przewidywać najgorsze.
Po jakimś czasie coś zmieniło się w powietrzu. Doskonale to czuła i choć jeszcze nie miały w zasięgu wzroku okręgu, Ket już czuła wiszącą w powietrzu moc. Nie była pewna, czy Ava też już wyłapała te dziwne wibracje, ale z pewnością tak silna moc tak daleko od źródła nie wróżyła nic dobrego. Przymknęła oczy, może uda jej się wyczuć rodzaj, naturę... cokolwiek.