Wizard's World

-Kaganiec? Phi- Wzruszył ramionami i odchylił się do tyłu. Dziad mówi o panowaniu nad nim?- A co ty o panowaniu możesz wiedzieć, dziadku, he?- Zarzucił do wilkołaka ignorując znowu swojego pana i te jego groźby. On wolałby aby wszystko poszło jak trzeba. Widział, ze i tak co mówi odbija się do niego jak od ściany. To czy może pozwolić se na więcej.. Hmm.. intrygujące. Blondyn powinien się zamknąć ale no skoro nie może fizycznie to słowami rzuca na boki, nawet jeśli go ignorują.

Znudzony wyraz twarzy na ustach strażnika mnie w ogóle nie dziwił. Typowy urzędnik. Pewnie takie spojrzenie było obowiązkowe, sprawdzane w trakcie rekrutacji i nikogo, kto nie był znudzony, się nie zatrudniało. A może nawet osoby, które wykazywały chociaż odrobinę chęci pomocy innym były z miejsca wyrzucane? Na pewno tak! To znaczy nie miałem nic przeciwko takiej postawie, sam bym się zachowywał dokładnie tak samo, ale obsługując kogoś wyżej urodzonego od siebie to powinien się jednak starać!
- Ja świetnie nad kundlem panuję – odpowiedziałem mu zimnym tonem. Ku*wa, jakim prawem zwracał mi uwagę? I to jeszcze w towarzystwie mojego kundla? Przecież to podważanie mojego autorytetu! Ja się już nad nim zemszczę! Jak tylko pojawi się ktoś stojący wyżej w hierarchii od niego, to też po nim pojadę! O ile jeszcze przed chwilą starałem się być miły dla tego strażnika, bo jednak zależało mi na pomocy, to teraz mnie mocno wkurzył… i nawet się cieszyłem, że wilkołak mu zaczął dogadywać. Dokładnie, stary dziad, którego wkrótce wyślę na emeryturę! Albo do czyszczenia latryn!
- Całe miasto funkcjonuje dzięki elicie, szlachcie, tym wyżej urodzonym, wykształconym. Mówienie, że wszyscy są równi, to trochę przesada. Gdyby nie najbogatsi, gdyby nie podatki płacone przez nich, produkty wytwarzane w ich przedsiębiorstwach, wynalazki wytworzone przez uczonych, ich mecenat nad artystami, ich szczodrość i charytatywna działalność, to miasto by się tak nie rozwinęło i nie miało takiej świetności – zaprotestowałem. Chociaż w sumie może i miał on rację? Ludzie zarabiający lepiej, woleli sami wymierzyć sprawiedliwość wynajmując bandę siepaczy, niż się użerać z takimi tępymi trepami, jak ten stojący przede mną! A jedynymi ich „klientami” mogli być co najwyżej biedacy! Miałem ochotę jeszcze mu więcej powiedzieć ale w sumie… to co powiedziałem to było tylko stwierdzenie faktu, nie chciałem go zbytnio wkurzyć. Nie mówiłem wprost, że tacy jak ja powinni być traktowani lepiej. Po prostu wyjaśniałem mu, ile nam zawdzięcza.
- Reginald Beauregard – odpowiedziałem mu. Z taką siłą zaakcentowałem swoje nazwisko, że mój akcent mógłby wyważać drzwi.
- Mam list polecający od ojca – stwierdziłem – do dowódcy – dodałem, chociaż raczej niepotrzebnie. Z jednej strony było to oczywiste, a z drugiej stojący przede mną trep pewnie nawet nie umiał czytać. Nie mówiłem tego wprost, ale skoro mu go od razu nie podałem, znaczyło to, że wolę go wręczyć osobiście. Bo pewnie on nawet nie wiedziałby, co z nim zrobić! Pewnie by go zabrudził swoimi brudnymi rękami i pomiął. Pewnie jedyny papier, który kiedykolwiek miał w dłoni, to toaletowy!

Spoglądał na wilkołaka i kiedy ten skończył mówić, prychnął.
-No właśnie chujku- Odbił piłeczkę i tyle. Nie obchodziło go kim on jest. Wzruszył ramionami i jeśli trzeba poszedł za panem.

Po „rozumiem” strażnika domyśliłem się, że tak naprawdę on niczego nie rozumie, ale nie zaskoczyło mnie to jakoś bardzo. Prawdę mówiąc bardziej bym się czuł zaskoczony, gdyby on naprawdę rozumiał. Spiorunowałem go wzorkiem, gdy zaczął wypominać niepłacenie podatków. Czy on mi i ojcu… zarzucał oszustwo? Chyba tak to należało rozumieć! To już była bezczelność!
- Oczywiście płacimy podatki! Chociaż gdyby były mniejsze lub byłyby odpowiednio wydawane, to na pewno byłyby płacone chętniej! – odpowiedziałem mu. Bo podatki były płacone, ale oczywiście możliwie mocno obniżone… do takiej wysokości, jakie powinny być. Czyż nie każdy sam powinien decydować, ile się dokłada? Ale że później mnie obsługiwał taki… strażnik drugiego sortu, to ciężko powiedzieć, by były odpowiednio wydawane! Chociaż… jak się przekonałem, przynajmniej dobrze się dogadywał z moim niewolnikiem. Obaj byli siebie warci!

Cudem się powstrzymałem, by mu czegoś nie odpowiedzieć. A jakim on prawem uważał, co by dowódca uważał o moim pierwszeństwie? Mógł się go sam spytać… i przy okazji musiałby się przed nim wytłumaczyć! Po chwili na szczęście pojawił się kolejny strażnik. Chyba to był ktoś ważniejszy, bo coś kazał tamtemu załatwić. Czyżby wyczyścić jakiś wychodek? Rzeczywiście umiał czytać? Może tylko udawał, by wyglądać na mniej głupiego! I… i jak śmiał mnie nazwać dzieciakiem! I dziwne, że rozkazywał coś komuś, bo tak to brzmiało. Chyba oni tutaj mieli poważne problemy z hierarchią!
- Tak, list polecający – oznajmiłem, wręczając go Zastępcy. Bo jeszcze nie mówiłem, po co tutaj jestem i jaki jest cel mojej wizyty? A może oni się domyśleli, że był to Wielki Dzień Straży, skoro ktoś taki jak Ja, do nich miał zamiar dołączyć?

Spoiler

(list napisany przez ChatGPT)
To już pisać w nowym miejscu?

Wesołym krokiem dziewczyna weszła do straży, miała więcej energii niż pokazywała po sobie. Dzisiaj miała dobry dzień, nie tylko że wcześniejsza zmiana w klubie przebiegła bez większych problemów to też, to że się nie spóźniał. A to sprawi, że nie przysporzy żadnych kłopotów Bjorn. To na prawdę był dobry dzień, poszła do sali odpraw zastanawiając się gdzie dzisiaj ją poślą na patrol. Nie dostała najgorszej okolicy co tylko potwierdziło fart dzisiejszego dnia. Bez zająknięcia przyjęła teren i w podskokach poszła do swojej dzielnicy.
Po zakończeniu dość długiego spaceru wróciła do straży, poszła do odpowiedniego pokoju wypełniając raport z dzisiejszej służby gdzie dowiedziała się od dziewczyn z przodu, że na arenę przywieźli nowych "rekrutów" do klatki. Nari aż się wychyliła aby przysłuchać się dokładniej informacją jakie koleżanki wymieniały między sobą. Były to dość ciekawe wieści i aż ją korciło aby zobaczyć co za egzemplarze przywieźli. Szybko i dokładnie wypełniła raport składając go na odpowiednim biurku. Opuściła pracę.

Zt

Szedł obok kobiety , no może krok za nią. Sam się nie odzywał. Nie wiedział co tutaj sie odstawiło. Nie chciał prowokować swojej panie ponownie. Przekroczył granice za bardzo.

Kobieta nie czuła się w żaden sposób sprowokowana, chłopak czuł się źle i miał ochotę komuś przyłożyć. To tyle weszła do straży witając się z każdym. Nie powiedziała Blondynowi jak ma się zachowywać. Najwyżej później za niego oberwie.