Wizard's World

- O alkohol! To wiem co to jest. Miesza się od tego w głowie. - Wygłosiła to takim tonem jakby właśnie odkryła lek na wszystkie ludzkie przypadłości, zupełnie zapominając, że mówi o tym co sama pije. Jakby tego było mało, zaraz po zamilknięciu znów upiła łyk czystej i zagryzła to tym razem stekiem. Nie zmieści raczej wszystkiego co nabrała ale i tak nieźle jej szło.
- Trzeba się najeść na zapas, później jak nie upoluje to nie mam. - Dlatego też przebywanie w zwierzęcej formie nie było tylko wygodniejsze, ale i bardziej praktyczne. Oczywiście Wężowata zdawała sobie sprawę z tego, że takie jedzenie na zapas właściwe niewiele da, ale jak tu sobie odmówić gotowych i do tego nie surowych dań, gdy później zadowalać się będzie zapewne gryzoniami.
- Re-ko-se-sans. O! - Nie wyszło tak do końca, ale kto by się tym przejmował, skoro na jej talerz właśnie spadł balon? Chwyciła widelec ze stołu, właściwie pierwszy raz odkąd tu usiadła, ale zamiast użyć go zgodnie z przeznaczeniem, zaatakowała niezidentyfikowany obiekt w swoim daniu. Ten pękł rozrzucając wokół cała masę konfetti. Pisnęła zaskoczona i zaraz zaniosła się śmiechem, próbując wykopać spod tego wszystkiego jeszcze jakieś jedzenie.

Pozwoliła się przyciągnąć i przylgnęła do niego. Oparła głowę o jego ramię i nawet pozwoliła sobie na przymknięcie oczu. Prowadził ją na tyle płynnie, że nie bała się potknięcia. Z resztą przy takiej powierzchni stykania się ich ciał, z pewnością nawet gdyby upadła, zdąży ją złapać. Stawiała kroki dopasowując się do rytmu muzyki i ruchów partnera. Miała nadzieję, że strach jaki do niedawna czuła już się nie pojawi.

Nie nie ogarniała, tylko nie... ogarniała. No dobra, miał racje, ale spiesząc z wyjaśnieniami - to wcale nie tak, ze jest jakaś cofnięta czy głupia. Ayrin dopiero poznawała jak to jest być człowiekiem, a tym bardziej jak to jest być wśród ludzi. Wszystkiego uczyła się od zera, może poza podstawowymi umiejętnościami, których nauczyła ją Opiekunka. Były to jednak rzeczy zdecydowanie nie związane z relacjami międzyludzkimi.
- Re-ko-neee-sans. - Teraz chyba nawet wyszło, tylko przeciągnęła minimalnie kłopotliwą głoskę. Niby mówienie nic trudnego, ale takie dłuższe nieznane jej słowa czasem sprawiały problemy z początku.
Zaniosła się jeszcze większym śmiechem, widząc reakcję Fenrira i to co stało się potem. Cały oblepiony konfetti wyglądał przekomicznie, brakowało jeszcze tylko tej jego gburowatej miny, choć akurat przyjazne nastawienie w tej chwili zdecydowanie Ayrin odpowiadało.
- Wyglądasz jak pitaja. - Widziała kiedyś obrazek jednej w książce, cała była z kolorowych papierków i pisało tam, że w środku są słodkości. A może to nie była pitaja? Nie mogła sobie teraz przypomnieć. Ale pitaję tez pewnie gdzieś kiedyś widziała, w końcu znała to słowo.

Tańczyła dalej. Sprawiało jej to tyle przyjemności, że nawet nie myślała o tym, by wrócić do stolika, nawet jeśli pragnienie zaczynało doskwierać. Pozwoliła mu przestawić jej dłonie i kołysała się miarowo w rytm muzyki, dostosowując swoje kroki do jego. Tego co nastąpiło potem zupełnie się nie spodziewała. O ile przy wypowiedzianym komplemencie jedynie delikatnie się zarumieniła, to w momencie gdy jego oddech owiał jej ucho, wzdłuż kręgosłupa wilkołaczycy przeszły dreszcze. Na tyle skupiła się na tym odczuciu, że potrzebowała chwili by wypowiedziane słowa do niej dotarły, a potem jeszcze jednej by w nie uwierzyć.
- Ja... - Przecież nawet nie wiedziała kim on jest. Znów gdzieś z tyłu zaświeciła się czerwona lampka, tylko coś skutecznie ją tłumiło.
- Kto wie... ale na obecną chwilę, z przyjemnością. - Odrobina rozsądku próbowała przebić się przez zasłonę czaru czy innego cuda, w końcu jednak uległa gdy ta okazała się zbyt silna.