Wizard's World

Spostrzeglszy potencjalna broń Chelli sięgnęła do niej magia przyciągając do siebie za pomocą lewitacji. Nie chciała marnować niepotrzebnie czasu na podchodzenie do niej. Chwyciwszybsztylet rozejrzałam się po sali. Powalona postać zdecydowanie przegrywała. Zmiennokształtna zbierała się do serii ciosów a dziewczynka która wcześniej dokonała dekapitacji aktywnie zagrzewała ja do boju.
Ale Chelli nie była głupia. Nie miała zamiaru pakować się miedzy wódkę a zakąskę. Nie miała pojęcia kto i dlaczego toczy bój ale póki są zajęci sobą Chelli miała czas dla siebie. Mogła w miarę możliwości zbadać to miejsce i dowiedzieć się czy jest tu coś wartego uwagi.
Obawiała się nieco tego bezglowego truchła, nie zdziwiła by się gdyby powstało. Dlatego rzuciła na nie krótkie spojrzenie by upewnić się ze jest bezpieczna. Następnie badając uważnie pomieszczenie zbliżała się do kobiety, niedoszłej ofiary wampira. Jednocześnie próbowała ocenić czy warto pomoc powalonemu wampirowi. Skończy podjęła decyzje ze póki co najlepiej wszystkich utrzymać przy życiu wiec chcąc zapobiec fatalnemu ciosów przyszykowała się do rzucenia czaru obronnego jeżeli życie któregokolwiek z uczestników walki byłoby zagrożone.

Sama Scarlett była zaskoczona tym, że udało jej się dopaść wampira i oderwać mu z nieludzką siłą łeb. Odwzajemniła uśmiech Ayrin, odsłaniając swoje wampirze kły. Niedoszła ofiara krzyknęła odnośnie wbicia sztyletu w serce wampira i tak miała racje. To trzeba było uczynić. Jednak Scarlett go nie miała. Leżał gdzieś tu. Ayrin zamierzała dokończyć dzieła. Wampirzyca spojrzała podejrzanie na dziewczynę, która przybyła przed chwilą i w żaden sposób nie zareagowała na toczący się pojedynek. Była wrogiem czy przyjacielem?
- A Ty co za jedna? Jesteś z tym oszołomem? - Wyszczerzyła groźnie kły i ustawiła się niczym łowca do ataku. Nie wyczuwała w niej istoty nieśmiertelnej czy wilkołaka, była zwyczajnie ludzka i nawet nie pachniała jak Ayrin zwierzęciem. Zapewne mag.

Kolejny Łeb potoczył się po ziemi. Kobieta zaczęła mieć poczucie, że powinna bardziej pomóc ofierze tej dwójki. Nie żeby odczuwała wyrzuty sumienia, po prostu nie czuła się zbyt bezpiecznie w otoczeniu takich osób.
Chelli spojrzała na niewiastę stojącą obok niej. Nie wyglądała jakoś źle, na pewno stan jej zdrowia był stabilny a te kilka ran były raczej powierzchowne. Może z psychiką było gorzej bo na pewno nie należała do najspokojniejszych. Czy wszyscy tutaj byli spragnieni rozlewu krwi? Nie trzeba było czekać długo by dobitnie potwierdziły to przypuszczenie bo Ayrin bez pardonowo zatopiła sztylet w ciele swej ofiary. W takim towarzystwie trzeba było być ostrożnym bo sytuacja szybko mogła się obrócić na jej nie korzyść. No i faktycznie tak się stało gdy dziewczynka nastroszyła się jak kotka do ataku.
Chelli odruchowo poprawiła uchwyt na sztylecie, który zdobyła przed wejściem do pomieszczenia. Nie była wielkim wojownikiem ale w razie co wiedziała, że trzeba dźgać ostrym końcem.
Nie… Odpowiedziała Scarlett powoli ustawiając się za kobietą, która wydawało się była zakładniczką martwego już wampira. W razie czego planowała użyć jej jak żywej tarczy bo nie zamierzała do siebie dopuścić tej małej. Podążyła wzrokiem do zmiennokształtnej, której wyraźnie minął już szał bojowy. Szybko więc przeniosła wzrok na kurdupla nie chcąc się dać zaskoczyć. Próbowała wyczuć co tak właściwie się tu wydarzyło.
Wy jak podejrzewam też nie… Dodała stwierdzając oczywiste.

Scarlett nieco się uspokoiła, kiedy nowo przybyła odpowiedziała przecząco i raczej nie była agresywnie nastawiona do nich. Wampir się rozleciał były bezpieczne. Nadal jednak młoda wampirzyca nie spuszczała oczu z Chelli. Ayrin rozpoczęła rozmowę, a Fortis zaczęła się rozglądać, przeniosła wzrok bardziej na notatkę na stole niż kule, która się potoczyła, a zmiennokształtna ją pochwyciła.
- Tu coś jest... - Zaczęła i skupiła się na czytaniu tekstu. Może notatka zawierała jakieś ważnie informacje?

Gdy wampir obrócił się w proch westchnęła lekko. Tyle smakowitej krwi… Nie było jednak co płakać nad rozlanym mlekiem. Choć może, sztylet który Chelli trzymała działał tak samo. Był jeden sposób by to sprawdzić ale jeszcze nie nadeszła na to pora.
Kiedy napastliwa dziewczynka odpuściła a Ayrin w ogóle nie okazywała agresji. To sprawiło że Chelli nieco się rozluźniła. I rozejrzała po pokoju nieco uważniej.
Sprawdź czy coś użytecznego zostało w ubraniu… Powiedziała. Sama nie miała zamiaru ryzykować.